مامان های عزیز یک راهنمایی ازتون میخام اگر کسی تجربه داره
من ۴سال و نیمه کنار  بچم توی اتاق خودش میخابم  روی تشک روی زمین
تصمیم گرفتم دیگه جداش کنم
تشک رو جمع کردم گفتم باید روی تخت خودت بخوابی
دو شب الان میخوابونمش اولش اوکی خودش روی تختش میخابه منم کنارش می شینم تا بخوابه براشم‌توضیح میدم که بزرگ شدی باید تنها روی تخت خودت بخوابی مامان باباها باید کتار هم باشن
اما دو ساعت بعد هر یک رب به یک رب صدا میزنه مامان
نه خودش میخابه نه میزاره من بخوابم
صدا میزنه گریه میکنه حتی بلند میشه از تخت میگه نه تو پیش من بخواب
عادت کرده چه کارش کنم قبلا هم تصمیم به جدایی داشتم این قدر این کارا رو در اورد و من نصف شب توی خواب در رفت و امد بودم خسته شدم ول کردم
حالا چه کا کنم کسی تجربه یا نظری داره؟

بخدا اینچیزا اشتباه هست من خودم بچه بودم چون جدا از مامانم خابیذم یه استرس و ترس جدایی تو جونم هست هنوز ک هنوز اون ترس تنها خابیدن رو دارم چه شبهایی ک تا صب از ترس خاب ب چشمم نمی‌رفت یه خاب راحت نداشتم الان پسرم و خودمون تخت داریم ولی هممون کنارهم رو زمین مبخابیم تا خودش نخاد جداش نمیکنم

شما همچنان رو زمین بخواب
ولی بهش بگو تو رو تخت خودت بخواب
کم‌کم عادت کنه که مستقل تو جاش بخوابه
بعد دیگه کم کم جا ننداز تو اتاقش
کنار تختش بشین تا خوابش ببره
سخته ولی شدنیه
عادتی که تو چهار سال و نیم به وجود اومده
به راحتی و زمان کوتاه کنار گذاشته نمیشه
باید صبور باشی
مرتب براش قصه هایی بگو که مربوط به این موضوع و بزرگ شدنش باشه

سلام عزیزم اول اینکه سعی کن حسابی احساس خواب آلودگی کنه و بعد ببرش برا خواب تا خوابش سنگین بشه و مدام بیدار نشه...بعدم شما ۴ سال پیشش خوابیدی یهویی از پیشش برین قطعا خیلی براش سخته پس بزار اول به تختش عادت کنه بعد شما تشک خودت رو هر دفعه یکم از تختش دورتر کن تا مثلا دیگه نزدیک در اتاق که شدی بگو مامان من تو سالن میخوابم و کم کم باز فاصله بگیر و دیگه از اتاق تختش تعریف کن چقد خوبه اتاق داری چقد تختت خوشگل و نرم کاش منم میتونستم تو اتاق و تخت خودم بخوام و کم کم بگو میشه امشب من رو تخت خودم بخوابم ولی بهش یادآور شو که هرموقع به من احتیاج داشتی قطعا میری پیشش و تنها نیس من خودم همچین پروسه ای رو نزدیک دوسال طول کشید هنوز هم که هنوز شبا صدام میکنه میرم پیشش بهش اطمینان میدم که هستم یا حتی بعضی اوقات میزارم تو اتاق خودم بخواب اما نه هرشب شاید در سال ۵ بار این اتفاق بیفته

من که تا ۷ سالگی تصمیم ب جدایی ندارم.بعدش دیگه خودشون جدا میشن.....من خودمم این مدلی بودم.همسرم هم همین طور

من پسرمو شبا خابوندم تو اتاقش ۱سال و نیم تنها خابید ولی باز برگشت پیش من الان پیش من میخابه

پسر منم اینجوریه نصفه شب صدام میکنه میرم تو اتاقش میخوابم البته کوچکتر که بود میرفتم پیشش میخوابید میومدم اتاقم ولی جدیدن تنبل شدم همونجا میخوابم پسر منم دوسداره رو تشک بخوابه تختشو دوسنداره اگه پسرت اینجوریه میتونی تو همون اتاقش رو‌تشک بخوابونیش بعدم یمدت طول میکشه جدا کردنش چاره ای نیس باید تحمل کنی

اولا اگرتاصبح راحت میخوابه وبیدارنمیشه نیازی نبود توضیح بدی قراره بری ازاتاقش تاخواب میفتاد آروم میومدی بیرون، دوما پیشنهاد میکنم صحبت های دکترسعید عزیزی دراین مورد روگوش کنی من به شدت حرفش به دلم نشست