سلام مامانا من وقتی دخترم ب دنیا اومد فک میکنم یه دوره ای افسردگی پس از زایمان گرفتم چند ماهی درگیرش بودم دکترم نرفتم سعی کردم خودم از پسش بربیام حالا ادم غمگین و گوشه گیری نیستم میگم میخندم اما ب شدت عصبی ام تحمل اذیت های بچمو ندارم خبلی نمیتونم باهاش بازی کنم وقتی گریه میکنه روح و روانم بهم میریزه زود خسته میشم اگ کسی چیزی بگه زود از کوره درمیرم وقتی پریود میشم خیلی اذیت میشم صد برابر عصبی ترم از یک هفته قبل حالا نمیدونم باید برم دکتر نیازه ک دارو مصرف کنم یا نه شماهم اینجوری هستین

دقیقا منم اینجوریم

عزیزم حتما برو دکتر وگرنه تو روحیه بچت اثر می‌ذاره . من رفتم و دارو مصرف میکنم و صبر و تحملم در برابر بچه هام خیلی بیشتر شده

منم شدیدا افسردم و عصبی و خیلی مشکلاتم برام پیش اومده خیلی آدم غمگینی هستم خیلی تنهام و فقط دارم گذران عمر میکنم

من7سال افسردگی داشتم داروخوردم خوب شدم خودمم ولش کردم

من ک دیگه رددادم
اونایی ک تيمارستان هستن وضعیتشون ازمن بهتره

من به خاطر عصبی بودن رفتم پیش روانپزشک دارم دارو میخورم ولی بچه هام که دعوا میکنن سروصدا میکنن من بازم بهم می ریزم که دکتر میگه تا حدی طبیعیه

من بچه اولم که دنیااومدسال۹۶یه افسردگی خیلی حادداشتم جوریکه شوهروبچمویه شکل دیگه میدیدم شباوازشون میترسیدم به مرحله جنون رسیدم وندین بارخودکشی ناموفق داشتم انگارهیچی نمیتونست توی دنیاخوشحالم کنه هیچی وانگارکه لبخندزدن حکم مردروداشت الان که چندسال ازاون موضوع میگذره من تازه دارم حال اولیم برمیگردم یکم بهترم امابازم هنوزخنده برای من زجراورترینه ولی درکل شکرخداکه ازاون مرحله دراومدم منم دکترنرفتم هرچی به شوهرم گفتم میگفت توهیچیت نیست فلان بهمان

من یچیزایی بدتر از شما هستم.حوصله خودمم ندارم

من شدیدتر از شمام .حال زندگی کردن ندارم