دلم میسوزه برای شوهرم،قهرم،حرف نمیزنم،خودش هم پاپیش نمیشه برای آشتی،میگه حتماتاغرورش نشکنه،ولی خیلی شوهرم ساکت وخوبه،دلم میسوزه،میگم صبح تاشب سرکاره،غصه میخوره میریزه توخودش گناهه،خدای نکرده مریض میشه فکرمیکنه،منم که فقط انگاری ارث بابام خورده،لج وغرورم نشده آشتی کنم ولی خیلی گناهه

فقط بگو فارت چیه؟😅.خب برو آشتی کن

شوهرت اگه آروم و ساکته بذار رو چشمت حلوا حلواش کن....شوهر به‌ندرت آروم و ساکته

هیچ وقت نزار تو زندگی قهر کردنت طولانی بشه یروزی برای شوهرت عادی میشه عادت میکنه ب نبودنت کلا

من هیچ وقت از قهر خوشم نمیاد اگه ی بحثی باشه با حرف زدن درستش می کنم،ب هر حال اون مرد خودت بزار جاش تو سرما تو گرونی دار برا آسایش ما کار می کنن

برو آشتی کن قهر و فایده‌ای داره

اره واقعا بی ارزش میشی اگه اشتی کنی مثل من

خیلی گناهه…فکرای الکیتو دور بریز ی جوری اشتی کن زندگی کوتاهه..
این همه صبح تا شب سرکار زحمت میکشه با ااین و اون سروکله میزنه واسه رفاه تو و دخترت

ناشکری کن قدر لحظاتتو ندون ،شوهر ب این خوبی داری باید حلوا حلوا کنی بزاری سرت،من ک کونشم لیس زدم رف خیانت کرد زندگیمو تباه کرد
اگ شوهرت مرد خوبیه
تااابد قدرشو بدون
از محبت پرش کن