هفته های اخر یه جوریه انگار هیچکار نکردی کلی کار عقب افتاده داری استرس و ترس همزمان باهم استرس از اینکه از پسش برمیای یا نه چطور مادری قراره بشی استرسه سلامتی بچه که دیوونه کنندس وسط همه ی روزمرگی ها میشینی با کلی استرس چشم مبدوزی به شکمت که ببینی تکون میخوره حالش خوبه خلاصه که کلی حس های عجیب غریب و جدید که با همشون نا آشنا بودی من خیلی سختی کشیدم تا به این لحظه برسم خدایا شکرت بخاطر اینکه تنهام نزاشتی بعد یه تجربه ی تلخ از دست دادن کوچولوم دوباره یه نعمت و لایق دونستی دادی بهم خدایا ممنونم ازت انشالله همه بسلامتی و راحت فارغ بشن برای ما هم دعا کنید

چقد با حرفاتون موافقم🥲🥲🥲🥲🥲

وای من که دیگه واقعا نمیدونم چیکار کنم اینکه بارداری سختی داشتم و سرکلاژم کردن به کنار این دو سه هفته اخیر اشکمو در آورده... دکترم بیمارستان دولتی زایمان میکنه و برا طبیعی زیر میزی میگیره هیچ من پریروز با انقباض و درد شدید رفتم بخیه ها سرکلاژمو با یه زجری کشیدن دهانه رحمم دو سانت باز شده نامردا نکردن یه آمپول فشار بزنن منو بندازن تو روند زایمان فعال بعد چهارساعت دوباره معاینه کردن گفتن دهانه رحم باید بیشتر باز بشه و برید خونه😐😐😐 الان پیاده روی و پله رفتم ولی میترسم باز برم اون خراب شده هی الکی معاینه کنن و زایمانم نکنن😭

وای اره دقیقا همینه.. روزا هم نمیگذره انگار.. یا چون خیلی صبرت کم میشه اینجوریه. خدا کنه همه صحیح و سالم بگذرن از این دوره و نینی هامونو سالم بغل بگیریم..

وای دقیقا مخلوطی از احساسات مختلفه این آخرش🤦🏻‍♀️

وای دقیقا درست گفتی منم همه ی این حس ها رو باهم دارم مخصوصا یکی دو روزه تکون هاش کم شده و همش نگرانم انشالله به سلامتی زایمان کنی و خودتو نی نی شاد و سلامت بیاین خونه