بچه‌ها میخوام یه چیزی بگم میدونم ممکنه خندتون بگیره ولی خدا شاهده خودم بابتش اشک میریزم
من هنوز جرأت نکردم بچمو بغل کنم راه برم همش استرس دارم که زمین بخورم نمیدونم چیکار کنم
یه راهی بعن بگین که بچمو بغل کنم

حتمآ آغوشی بگیر
با آغوشی خیلی راحت میتونی بغل کنی‌.
و ب این فک کن تموم دنیای بچت تویی.پس ازش دریغ نکن.
ب آرامش بچت فک کنی میتونی ب ترست غلبه کنی

عزیزم این نگرانی تواصلاخوب نیس تاهمین الان بچت کوچیکه باید روخودت کارکنی وبه ترسات قلبه کنی چون تودراین پروسه یه مادرنگرانی ک همش قراره بهش بگی نیفتی نرو اونور کنارجوب راه نرو بدوبیاماشین نروبالا نپر، اینارودیدم که میگم بعلاوه کتابایی ک مطالعه کردم ک فهمیدم اسم اینجوررفتارایی ک مادر داره بهش مادرنگران تعلق میگیره فقط وفقط نفس عمیق بکش وبگومن خدارودارم وتوام خداروداری فرزندم خدایاازمادربرابرهمه چیزمحافظت کن وباعشق ولبخندبشینی وبچتوبغل بگیری واروم بلندشی راه بری ویک دستتوپشتش بزاری یک دستتم م زیرباسنشه که بلندش کردی درحالتی که سرشونته چون اولشه چندقدم بروبشین بازدوباره بلندشوواصلابه اینک اتفاق بدی قراره بیفته فکرنکن که جذبش نکنی

ببین من از روزی که از بیمارستان مرخص شدم
همه کارای بچمو خودم کردم
چون میدونستم تهش خودم میمونم و خودم
هنوز خونه مامانم هستم
ولی نمیزارم کسی کارشو بکنه همشو خودم انجام میدم
اشکالی نداره
تو تجربه اولته
درسته سخته ولی یاد میگیری
حتی اگر اشتباه انجامش بدی
من تازه ۳روز پیش فهمیدم چطوری باید اروغ بچه رو گرفت
و همش این مدت که بچم دیر اروغ میزده یا اصلا نمیزده و این همه دل درد داشته بخاطر اشتباه من بوده

همه ما همینیم
اشتباه میکنیم
یادمیگیریم
اولش سخته
ترس داره
استرس داره
ولی مجبوریم یاد بگیریم
خدا خودش مواظب این فرشته های کوچولو هست
واسش یه ایت الکرسی بخون و بلندش کن

عزیزم استرس نداره اصن یکی دوبار ب همسرت بگو حواسش بهتون باشه از دور بد دیگ کم کم میتونی راه ببریش

کاشکی مشکل منم این بود 😓وقتی نصف شب بیدارمیشه تو چشاش نگامیکنم خییییلی میترسم حس میکنم الان دستوپاش درااز میشه بهم حمله میکنه پسر اولیمم اینجوری بودم تا یه سالگیش

بزار تو کیسه خواب محکم‌ بغلش کن ترس نداره که منم‌همسرم می‌ترسه بغل کنه

بزار تو کیسه خواب که تهش بسته خطر افتادن هم نداره

ببین به خودت اعتماد کن فک کن اصلا عروسکه دیگه بچه یه ماهه کمه از او ن شلی دراومده دیگه