سلام خدمت تمام مامان های گل
یه خسته نباشید و چند کلام حرف ساده
این مطلب رو می‌نویسم برای تمام مادر هایی که شاید شرایط چند ماه پیش من رو تجربه میکنن
روزی که توی نه ماهگی خیلی نوشتن که بچه شون راه میره، اون موقع دختر من تازه نشستن رو شروع کرده بود و هنوز مستقل هم نبود چقدر غصه خوردم و چقدر نگران، با خواندن خیلی از پیام ها استرس تمام وجودم رو می‌گرفت و اما امروز
دختر ناز من داره یکسال و نیمه میشه و کل خونه رو میدوه، یه لحظه هم نمیشینه
این مطلب رو می‌نویسم که هیچ مادری نگرانی نداشته باشه و هر بچه ای مکانیزم و شرایط خاصه خودش رو داره و نباید مقایسه کنیم بچه ها رو
قدر تمام لحظه های شیرین کودکیشون رو بدونیم و از مسیر لذت ببریم و مطمئن باشیم روزی که کوچولو هامون وقتش برسه هم میشینن، هم راه میرن هم حرف میزنن
برای همگی آرزوی سلامتی دارم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط