سوال های مرتبط

مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۴ ماهگی
بازی های برای تقویت جرات مندی

بازی چشم تو چشم
به اينگونه که کودک با يکی از والدين مقابل هم بوده و به چشمهای هم خيره نگاه ميکنند، و نبايد بخندند،اين تمرين برای کودکانی با اعتماد به نفس پايين،خجالتی و ضعيف بسيار توصيه ميشود چون اين افراد قدرت نگاه کردن در چشمان طرف مقابل را ندارند و اين موجب ضعفشان ميشود.

کشتی گرفتن
با کودک خود کشتی بگيريد و بگذاريد هر از گاهی او برنده شود و هر بار که برنده ميشود با ذوق و شوق فراوان او را تشويق کنيد.

نقش بازی کنيد
در مقابل رفتار کودکان ديگر چه رفتاری از کودک خود انتظار داريد؟ شما نقش کودک خود و کودکتان نقش کودک مقابل را بازی کند، رفتاری که انتظار داريد کودکتان در مقابل کودکان ديگر داشته باشد را با ايفای نقش کودکتان اجرا کنيد، تا کودکتان ياد بگيرد، حال کودک نقش خود را و شما نقش کودک مقابل را بازی کند، از کودکتان بخواهيد همانگونه بازی کند که چندی پيش شما نقش آن را بازی کرده بوديد، و آنقدر اين بازی را تمرين کنيد تا رفتار دلخواهی که انتظار داريد نهادينه شود
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۴ ماهگی
چگونه فرزندان خود را با نماز آشنا کنیم؟

🔹اگر والدین در حضور کودک و نوجوان، مسایل و معارف مربوط به نماز را طرح و درباره آن گفت‌وگو کنند، به طور غیر مستقیم بر آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت،صحبت و گفت‌وگو درباره نماز می‌تواند در قالب شعر و سرود، قصه و حکایت، توضیح مطالب مربوط به نماز، طرح و نقاشی و مانند آن انجام شود تا در ذهن و روان کودک و نوجوان، اثر گذاشته و با توجه به حس کنجکاوی‌ای که دارند، خود به فعالیت فکری و عملی در این موضوع وادار شوند.

❗نکته قابل ذکر اینکه، والدین نباید چنین فکر کنند که نسبت به مسایل نماز آگاه هستند، پس چه ضرورتی دارد این مطالب را بین خود مطرح کنند؟ طرح و گفت‌وگوی عمدی درباره نماز، بیانگر اهمیتی است که والدین به این امر می‌دهند و موجب جلب توجه کودک و نوجوان به جایگاه ارزشی نماز می‌شود.

والدینی که هر چند وقت یک‌بار، کودک و نوجوان خود را با اخلاق حسنه و دعوت محبت آمیز به مساجد و اماکن مذهبی می‌برند، در علاقه‌مند کردن فرزندان خود به نماز، موفق‌تر از دیگرانند.
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۴ ماهگی
4_نحوه رفتار با بچه های لوس چگونه است؟ 

با کودک لوس چکونه رفتار کنیم؟

یک کودک لوس باید یاد بگیرد که بزرگسالان جدی هستند. آنها باید بدانند که « به هیچ وجه» به معنای «نه» است. اگر مرزها از ابتدا مستقیما و واضح تعیین شده باشند، حتی خشم به طور معمول اتفاق نخواهد افتاد به همین دلیل است که شما باید قوانین خود را در اسرع وقت اعلام کنید.
یک کودک به صورت مادرزاد لوس نیست؛ او در این وضعیت قرار گرفته است. یک کودک لوس به دنیا نمی آید، این که بچه ی لوسی است، همه بر پایه استدلال والدین است، اگر آنها اجازه می دهد فرزندشان به میزان خاصی از خودخواهی برسد، فرزندان در نهایت دچارمشکل می شوند و رفتار آنها به طور فزاینده ای بدتر می شود. دیر یا زود این کودکان در نهایت به والدین خود توهین می کنند، آنها را کنترل می کنند و قدرت خود را بر آنها تحمیل می کنند که نباید این خصوصیات را داشته باشند. مهمتر از همه، آنها در نهایت نمی دانند چگونه ارزش خود را حفظ کنند، همیشه بیشتر مایلند محبت ببیند و هرگز یاد نمی گیرند که چگونه واقعا قدردانی کنند.
یک کودک لوس می تواند یک انسان بسیار ناخوشایند به عنوان یک فرد بزرگسال باشد که برای دیگران و مهمتر از همه برای خودش اذیت کننده است. کودکان به مرزبندی نیاز دارند و والدین باید مثل والدین خوب رفتار کنند، هرگز نباید به فرزندان خود بی احترامی یا توهین کنند. به یاد داشته باشید، هر کاری که شما انجام می دهید برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان، به آنها کمک می کند که افراد بهتری در آینده باشند که می دانند چگونه روابط سالم را برقرار و حفظ کنند. 
مامان Matilda💌🇬🇧 مامان Matilda💌🇬🇧 ۱ سالگی
من خودم دخترم ۶ ماهشه، و با دکتر که صحبت کردم تصمیم گرفتم اتاق خوابش رو جدا کنم
و تصمیم گرفتم این متن مختصر رو برای عزیزانی که شرایط منو دارم بزارم، که اونا هم انجام بدن...
 معتقدند، بهترین زمان برای جدا کردن اتاق کودک بین ۶ ماه تا ۱ سالگی است اما این کار باید با مشورت روانشناس کودک و پزشک اطفال، انجام شود.
برای انجام این کار می‌توانید روش‌های متفاوتی استفاده کنید. به طور مثال: اگر کودک شما عادت دارد برای خوابیدن شیر بخورد، شیر دادن به او را به قبل از برنامه‌ی خوابیدنش موکول کنید تا او یاد بگیرد، چگونه بدون حضور مادر به طور مستقل به خواب برود. دکتر میندل معتقد است « این کار همچنین به کودک کمک می‌کند تا یاد بگیرد که وقتی اواخر شب از خواب بیدار می‌شود، خودش را بدون وابستگی به مادر و به تنهایی آرام کند.» راهکار بعدی این است که کودک را با اتاق خواب جدیدش آشنا کنید. بسیاری از کودکان ممکن است زمان بسیار کمی را در اتاق‌خواب جدید خود سپری کرده باشند. بنابراین عادت دادن او به فضای جدید به انتقال جای خوابیدن و کاهش وابستگی به مادر، کمک می کند. شما می‌توانید برای این که فرزندتان در اتاق جدیدش راحت‌تر باشد، روتین قبل از خوابش را برای چند شب در اتاق جدید انجام دهید و پس از پایان، شب‌ها در اتاق مشترک باشید. برای عادت کردن کودک به شرایط جدید، از او بخواهید در طول روز نیز در اتاق بازی کند یا چرت بزند.
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۴ ماهگی
تکنیک های مقابله با لجبازی در کودکان

باج ندهید

بسیاری از والدین به خاطر اینکه حوصله قشقرق و داد و فریادهای فرزندشان را ندارند سریعاً تسلیم خواسته‌های او می‌شوند.
بدون اینکه بدانند این رفتار نوعی باج‌دهی به کودک محسوب می‌شود و لجبازی او را تشدید می‌کند.
به همین خاطر هنگامی که فرزندتان خواسته‌ای را با شما مطرح می‌کند صبورانه به آن گوش دهید و در صورت امکان آن را برای او فراهم کنید.
به او بگویید اگر صبور باشد و داد و فریاد نکند به حرف‌هایش بیشتر گوش خواهید داد.
تا می‌توانید سکوت و صبر فرزندتان را تشویق کنید. تشویق شما می‌تواند حتی کلامی باشد.
مثلاً به او بگویید: “به خاطر صبر و تحملت به تو افتخار می‌کنم”.
اگر خواسته فرزندتان به صلاح او نیست از طریق مکالمه‌ای دوستانه دلایل آن را برای او توضیح دهید.
اگر کودک بازهم به لجبازی ادامه داد باید تلاش کنید تا به این رفتار او بی‌توجه باقی بمانید. و در برابر او تسلیم نشوید.
اگر چند بار بتوانید در این زمینه موفق شوید متوجه خواهید شد که رفتارهای پرخاشگرانه و لجبازی‌های فرزندتان کم‌تر می‌شود.

وضعیت روحی-روانی کودک را بررسی کنید

ممکن است که فرزندتان به یک باره پرخاشگر و لجباز شده باشد.
در حالی که سبک تربیتی شما تغییری نکرده است.
در این شرایط باید به دنبال پیدا کردن مشکلی باشید که منجر به تغییر خلق و خوی فرزندتان شده است.
تغییرات اساسی در زندگی مانند جا به جایی خانه، مرگ والدین و یا آشنایان نزدیک می‌تواند از جمله مواردی باشد که در کودک اضطراب ایجاد کرده و باعث شود که او این اضطراب‌ها را به شکل رفتارهای مخرب نشان دهد.
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۴ ماهگی
👶تکنیک های مقابله با لجبازی در کودکان👧

رفتار مثبت را تشویق کنید:

همیشه برای کودک لجباز الگو تعیین کنید و نگرش مثبتی ارائه دهید. اگر از کلمات «نه»، «نمی‌توانم» یا «نمی‌خواهم» زیاد استفاده می‌کنید، احتمالاً فرزندتان نیز همین کار را خواهد کرد!.
سعی کنید به لجبازی فرزندتان با دیدی مثبت نگاه کنید. سعی کنید با پرسیدن سؤالاتی از فرزندتان که پاسخ «بله» یا «خیر» را به همراه دارد، با آنها بازی کنید. سؤالات خود را به گونه‌ای طرح‌ کنید که بیشتر اوقات پاسخ آنها «بله» باشد. با این روش به فرزند خود این پیام را می دهید که به او توجه می شود و از او قدردانی می شود.

قوانین پاداش و تنبیه وضع کنید

کودکان لجباز برای رشد به قوانین و مقررات نیاز دارند. بنابراین، مرزهای دقیقی را تعیین کنید و انتظارات خود را از او روشن کنید. از فرزندتان بخواهید که در مورد آنها، نظرات خود را ارائه دهد و بعد حتما از آنها پیروی کند. البته این مهم است که در مواقعی انعطاف پذیر باشید، مانند زمانی که در تعطیلات هستید یا در مواقعی که فرزندتان رفتاری مثبت و خوبی از خود نشان می دهد.

لباس عوض کردن

یکی از مشکلات لجبازی کودکان این است که آنها هر بار می خواهد چیزی بپوشند که برای موقعیت یا آب و هوای بیرون مناسب نیست. یکی از راه‌های کاهش تنش این است که لباس‌های فرزندتان را مرتب کنید و هر دو هفته یکبار آنها را عوض کنید. همچنین، لباس های نامناسب فصل را در دسترس او نگذارید. هر زمان که می خواهید فرزندتان لباس عوض کند، دو یا سه لباس مختلف بچینید و از او بخواهید که انتخاب کند. به این ترتیب آنها از تصمیم گیری خوشحال می شوند و شما اعصابتان خورد نمی شود!