هم صحبتی🌱
خانوما از وقتی بچم بدنیا اومده اصلااا وقت هیچ کاری رو ندارم. حتی با همسرم باهم نمی خوابیم. منو دخترم پذیرایی میخوابیم، شوهرم اتاق خواب.
اصلا نمی تونم درک کنم اونایی که به همه کاراشون میرسن و حتی با شوهراشونم میخوابن و وقت میگذرونن. البته اینم بگم من بجز شوهرم اصلا کمکی ندارم.
نمیدونم ایراد از منه، دخترم خیلی کم خواب و شلوغه، ما بی عرضه ایم،....
اینکه بعضیا بی بی چک میذارن با این که بچه نوزاد دارن واقعااااا درک نمی کنم. ما وقتی بچه میخوابه تند تند کارارو میکنیم و یا خودمون میفتیم. کنار بچه میخوابیم. بچه هم که هر یه ربع ده دقیقه وامیشه میخوابه، مخصوصا الان که داره دندون در میاره.
واقعا منو همسرم دلمون برای زمان دوتاییمون تنگ شده ولی اصلا فرصت دوتایی بودن نداریم اصلاااا.

هر طوری هست روی تخت کنار هم بخوابید من دخترم چون زود دنیا اومد ما هنوز تخت کنار مادر براش نخریده بودیم تقریبا یک ماهی رو تخت کنار خودم میزاشتمش که خب اینم باعث میشد هم فضای خودمون کمتر شه برای خواب هم همسرم که باید حتما میخوابید تا صبح بره سرکار نمیتونست خوب استراحت کنه دو سه باری رفت یه جای دیگه خوابید ولی خب من نشستم باهاش صحبت کردم که درست نیست حتی اگه بچه اذیت کنه شب نخوابه گریه کنه بازم اجازه نداره جای خوابشو تغییر بده بعدم که تخت کنار مادر خریدیم برا دخترم از همون موقع رو تختش میخوابونم صبحا که همسرم میره میارمش رو تخت خودمون پیش خودم میخوابه ما هم واقعا آنچنان وقت برای هم صحبتی نداریم یا مثلا قبلا هر شب با هم فیلم میدیدیم الان شاید هفته ای یک بار یا دو بار ببینیم
رابطه هم همون هفته ای یک بار شده برای کار خونه هم واقعا الویت قرارش نمیدم در طول روز هر چقدر برسم مرتب میکنم تایمی که دخترم خوابه ولی خب نمیرسم خیلی تمیز باشم در حد ظاهر مرتب نگه میدارم هفته ای ده روزی یه بار مامانم گاهیم مادر شوهرم میان کمکم خونه رو مرتب میکنیم
در رابطه با رسیدگی به خودمم هنر کنم دو روز یک بار حموم برم فقط
ولی این روزامونم تموم میشه بالاخره ماهم یه شب تا صبح خواب پیوسته خواهیم داشت سختش تا یکسالگیه بعدش یکم اوضاع بهتر میشه

عزیزم شرایط برای همه یکسان نیس قطعا منم حال و روزم تقریبا شبیه شماست با این تفاوت که دقیقا تو حساس ترین روزای زندگیم یکی از اعضای خانواده به صورت موقت مهمون ماست و چندماهیه با ما زندگی میکنه عملا همه چی تعطیه حتی به زندگیم نمیرسم بی اندازه کلافه ام ولی همش با خودم میگم میگذره دیگه😥😥خوب میفهممت عزیزم ولی سعی کن برای هر روزت برنامه ریزی کنی و ساعت خواب دخترتو تنظیم کنی اینجوری میتونی خوب پیش بری

عزیزم منم الان بیشتر از یه ماهه رابطه ندارم ولی کنار هم میخوابیم بچه هم کنار تخت تو تخت خودش وقتایی هم که نخوابه میزارم کنارم جام تنگ بشه ولی شوهرم پیشم باشه راضی ام چون به حدکافی با هم وقت نمیگذرونیم شبم جدا بشم دق میکنم ،منم مثل تو البته دوتا بچه دیگه هم دارم قیافمو نگاه کنی میترسی نمیتونم موهامو شونه کنم ولی نترس اینام میگذره🌸

نه عزیزم بی عرضه نیستید، من با این که کمکی داشتم، تا دو هفته پیش وضعیتم مثل شما بود

درک میکنم سخته ولی خب ما اینطوری نیستیم من از ۱۵ روزگی شاهان که اومدیم خونه باباش جدا خوابید از فرداش اجازه ندادم همچین کاری بکنه
الان هم از وقتی از سرکار میاد حواسش به شاهان هست من شام درست میکنم و کارای خونه رو انجام میدم شب هم اولین شیر شاهان که خدمت ساعت ۱ ایناست همسرم میده بقیه رو من میدم ولی در کل
ما هم دلمون برای دو نفره بودنمون تنگ شده💔❤️‍🩹

این مشکل منم هست من همش احساس میکنم مشکل از شوهرمه محبتش کمتر شده ولی به قول شما توی روز تاخوابه کارامو میكنم شبم می‌خوابیم ولی خیلی دور شدیم

هر بچه ای یطوره
قراره نیست همشون بد خواب باشن یا کلا خواب
دیگه ی دوره ای داره باید بگذره
جز صبوری راهی نیست

بچه دلیل نمیشه واسه شوهرت وقت نذاری این طوری یه فاصله بینتون پیش میاد سعی کن واسه شوهرت وقت بزاری