مامانا خیلی افکار منفی میاد سراغم مثلا حداقل روزی یار فک میکنم اگه من طوریم بشه بچم سرنوشتش چی میشه یا مثلا اگه منو شوهرم نباشیم سرنوشت بچمون چیه همش فک میکنم اگه کسی بچمو اذیت کنه چی یا خودم ارزو به دل زندگی نکرده بمیرم چی خیلی ناراحتم چطور ازین افکار بیرون بیام

منم همین افکارا آزارم میده تازگیا یکی از فامیلای دورمون تو سی ودو سالگی فوت کرده بچه ی یازده ساله داشت منم استرس گرفتم میگم اگه منم یهویی بمیرم هر روز فکرش آزارم میده

فکر کنم این افکار سراغ اکثر مادرا میاد وبهش فکر میکنن توکل به خدا کن بگو خدایا خودت بهم سلامتی وتوان بده بچمو بزرگ کنم نه کس دیگه

منم همینم میگم اگه دخترمو بدزدن ازش بی خبر بشم چی اگه من نباشم چی خیلی از این فکرا میکنم تو سعی کن فکر نکنی یه مدت توهم اینو دارم ک گم بشه یا بدزدنش چون اصله نمیترسه میریم بیرون همینجوری میرا و نگا نمیکنه ببینه من کجام هرچی هم میگم‌انگار ن انگار