سلام دوستان .. همه بهم گفتن تا دوسالگی پایانه شیردهی دخترت کنارت بخوابه بعدش بذار تو تختش تنها.. از اون به بعد هروقت گذاشتم گریه کردمیرفتم کنارش میموندم میخوابید میومدم بیرون دوباره شروع میکرد تنها هم نمیشد بمونم خب شوهرم تنها میموند برای همین بازم پیش خودم خوابوندم وقتی دیگه دیدم متوجه تختخواب و اتاق خودش میشه گفتم بخواب روتختت قشنگه عروسکات منتظرن ولی انگار نه انگار. الان که ۴ سالش شده هنوز کنارم میخوابه چند شب پیش گفتم بخواب تو تختت ببین تمیز کردم پرده شستم عروسکات تمیزشدن گفت باشه مامان رفت دراز کشید بعد گفتم برم بطری آب بیارم برات اومدم دیدم چه گریه میکنه میگم چیشده میگه میخوام بغلت کنم گفتم باشه میشینم پای تختت بغل میکنم لالایی میگم بخواب ،هی دیدم ریز ریز با بغض گریه میکنه جیگرم کباب شد به روش نیاوردم صحبت کردم که دخترم گریه نکن تو شجاع هستی و یسری حرفای مادر دختری.. یهو شروع به جیغ زدن و‌گریه کرد که میخوام بیام پایین بیام پیشت.. شوهرم گفت ولش کن بیار بیرون از تختش.. اینم بگم به سلیقه ی خودش نقاشی و‌کاردستی چسبوندم ، پوستر دخترونه بالای تختش زدم اما بی فایده.. ببخشید خیلی صحبت کردم داغونم دیگه🥺 بنظرتون چیکار کنم ترفند میخوام ؟؟؟ انقدر هم باهوشه هیچ کلکی کارساز نیست سریع جیغ بنفش دخترونه

منم پیش خودمون میخوابونمشون
استرسی ک ب بچه وارد میشه خیلی خطرناکتر از استقلالشه
ب موقعش خودش مستقل میشه
روابط زناشویی هم کاملا در اتاق جدا باشه
مگه ما بچه بودیم همه پیش مامانمون بودیم چی شد

والا من از همون نوزادی وقتی شیرشون رو میدادم تو جاشون میزاشتم در حالی ک همه روی یه تخت بودیم و پیش هم بودیم اما شده بود شبایی تو اتاق بخوابن و منو همسرم آخر وقت بریم بخوابیم ولی همیشه جاشون جدا بود
وقتی بچه اینجور می‌کنه اصرار نکن
تختش رو بیار اتاقتون و بگو اونجا بخواب و دیگ بزرگ شدی و باید روی تخت خودت بخوابی،بگو دیگ عیب هستش پیش ما بخوابی
یه سری وعده وعید بده تا راضی بشه بره توجاش
اما من با جابجایی تخت هم مخالفم چون عادت می‌کنه نگاهت کنه بخوابه

عزیزم برای جدا کردنش باید خودتون یه مدت پایین تختش تو اناقش بخوابید تا وقتی به تخت و اتاقش عادت کنه بعد تنهاش بذارید. اول باید احساس امنیت نسبت به اتاق و تختش دلشته باشه بعد تنها بمونه.

من دخترم ببشتر ب همسر عادت داره تا من ولی تخت شو فروختیم خودش میگ تخت داشتم تو اتاق می‌خوابیدم دیگ نمیدونم ولی مستقل بودن رو دوس داره

بذار پیشتون بخوابه من کلا پیش بچه ها میخوابم رابطمونم تواتاق دیگ

از شش ماهگی من جدا کردم ولی الانشم یوقت نصف شب یا دم صبح میاد پیش من

بهتره الان که متوجه میشه و تنهایی میترسه فعلا تختش رو بیاری توی اتاق خودتون و اقلا توی تخت خودش و جدا از شما بخوابه. اول به این قضیه که بغل شما نباشه عادت کنه بعد کم کم فاصله تخت رو بیشتر کنی تا بره اتاق خودش

عزیزم چه اصراریه
نترس بعد مدتی خودش خواهان اتاق جدا و تنها خوابیدن میشه استرس ندین بهش

چه اشکال داره پیش خودتون بخوابه؟ سخت نگیرید گناه داره خب میترسه تنها بمونه همه بچه ها ک مثل هم نیستن
چند شب پایین تختش بخواب تا عادت کنه به اتاقش چندشب بعدش هم وقتی خوابید برو اگه هم باز دوست نداشت بهش سخت نگیر

وابسته س دیگه عزیزم
بزور جداش نکن شب ادراری میگیره