سلام مامانا عزیز من دختر دوسال ۳ ماه اس خیلی گریه ولج میکنه منم هر بار کتک اش میزنم بعد اش خودم گریه میکنم چکار کنم خیلی افسرده شدم داد میزنم سر بچه ام کتکش میزنم دگه خسته شدم ازین وضع لطفن کمک ام کنید راه حلی بگین وضع مالی خوبی ام ندارم برم مشاوره

بهداشت مشاوره رایگان داره
اول اینکه خودتو کنترل کن اگر اعصبی شدی اصلا واکنش نشون نده برو تو آشپزخونه برو تو اتاق خودتو سرگرم کن
اون بچه هم به یک مادر پر انرژی میخاد
این بچه تو این سن لجبازی دارن طوری نیست سرگرمش کن مثلاً بگو بیا لباس هاتو بذار تو کمد یا بیا اینا رو جمع کنیم یا بیا آب بازی کنیم
دعواش کن ولی کتکش نزن گناه داره اونم به جز تو کسیو ندارع که عزیزم

برین بازار

دستشو بگیر برین پیاده روی

لچه نق دار دیگه . باهاش بازی کن ببرش بیرون تلویزیون نگاه کنید

باید بری حتما تراپی حتما

چقد حرف هات آرومم کرد دستت درد نکنه خوب میدونی چیه بچم شب ها خیلی بیدار میشه از خواب لچ میکند بهانه میاره گریه میکند ازینور همسایه مون تو دیوار میزنه که میدونم یعنی صدای بچه ازیتشون میکند شوهرش معتاد اس اصلن منو افسرده گی زایمان گرفت درمانش نکردم همنجوری مونده سرم اینم عواقب اونه

عزیزم شما امتحان کن ی مدت بچه رو بقل کن بهش آرامش بده با کتک زدن که کاری رو از پیش نمی بری جز اینکه بچت رو از بین ببری

ببین تو این سن مقتضای سنش هست هست که لج بره و گریه کنه و اون لحظه فقط باید بغلش کنی و نازش رو بکشی ، شدیدا نیاز عاطفی داره
خالا شما اون نیاز رو که برطرف نمیکنی هیچ داری میزنیش
ببخش میگم ولی وجدانت اگر یکبار درد بگیره به خودت قول میدی که نزنیش و صبور باشی

ببین اون لحظه که گریه میکنه برو بغلش کن قربون صدقش کن
ومدام بخودت بگو من مادر خوب و صبوری هستم من مادر مهربانی هستم تا بشه ملکه ذهنت
اگه دیدی باز میخوای بزنیش فقط چشمات رو ببند چندتا نفس عمیق بکش و به خودت بگو عصبانی نشو اون یک بچه هست که داره گریه میکنه و به محبت من احتیاج داره الان میرم عشقم رو نثارش میکنم

اگه باز سوالی داری ازم بپرس تا اونجایی که بتونم راهنماییت میکنم

واینکه به خودت بگو خداوند من را لایق فرزندی سالم دونسته و این هدیه رو بهم امانت داده پس باید قابلدار باشم و امانت دار
چون میتونست فرزندی بهت بده که الان رو تخت بیمارستان افتاده بود و و تو دربدر تو این کمبود دارو و گرانی دارو دربدر بودی
پس بگو خدایا شکرت بچم سالمه و جلوی چشمم راه میره و جیغ میزنه اذیت میکنه
قربون اون جیغاش هم میرم
این فرزند بی پناه منه و من تنها پناهش هستم و به بهترین وجه مراقبتش میکنم

مطلب منو چندبار بخون

سلام
همه مادرا عصبی میشن
ولی کتک رو برای خودت ممنوع کن
تا خواستی اینکارو کنی سریع خودت رو سرزنش کن و صلوات بفرست
به دستای کوچیکش نگاه کن که چقدر معصوم و مظلوم هست

منم برعکس تو افسرده شدم هرکاری میکنه سکوت میکنم و عملا هیچی نمیتونم بگم و یجورایی مغزم قفل کرده

دستت درد نکنه سی مو بازم میکنم خیلی افسرده شدم

برید بیرون قدم بزنید ببرش پارک خانه بازی تا اونم حوصله اش سرنره

خیلی سی مو میکنم خودمو درست کنم ولی نمتونم دگه بریدم عمی چند لحظه پیش زدمش خابیده خودمم هی گریه کردم ازینورم روزه داشتم بدنم نکشید صدای اونو

خب رو خودت کار کن عزیزمن، بچه آوردی که هروقت عصبانی شدی کتکش بزنی؟ اونم تو این سن
اقتضای سنشون هست صلوات و ذمر زیاد بگو آرامش پیدا کنی، هروقت کار بدی کرد یا لجبازی کرد چندثانیه فکر کن بعدا عکس العمل نشون بده، اونا بچه هستن کارشون همینه ماها باید درست رفتار کنیم