خیلی دلم گرفته
قبلا بچه خیلی ازاد و‌مستقل بودم
سرکار میرفتم همه کار برا خودم میکردم اما همش خونه و ب سختی جایی میزم و سرکار نمیتونم برم
همش باید دستم دراز شوهرم باشه تا پول بده
هرجا بخام برم میبینم با وحود بچه سخته اذیت میشه
ناشکری نمیکنم خداروشکر بابت پسرم اما هنوز این شرایط برام سخته
شوهرم همش با دوستاش میره بیرون و اما من مشغول بچه ام😭

منم همینم
سال پیش این موقع ها با شوهرم تا ۱۲ شب تولید داشتیم
بیرون و خرید میرفتیم و ...ولی الان کاملا خونه نشین شدم ولی من شوهرم همراهمه بدون‌من هیچجا نمیره حتی اگر یک ساعت زودتر کارش تموم بشه سعی میکنه خودشو برسونه ب منو بچه یا خریدای عقب افتاده رو انجام بده

خیلی سخته منم مث شمام هیچوقت فکر نمیکردم با بچه دارشدن اینقدر محدود شم اون ب کنار تمام بدنم درد میکنه از بس بچه بغل میکنم اصلا جونی نمونده برام

کارت چی بود قبلا

مادری همینه دیگه عزیزم ..کم کم عادت می‌کنی ب این شرایط...بچتو الویت قرار بده همیشه چون هیچ کسی مثل توی نادر نیست براش