سلام مامانای عزیز
میگم من حتی اگه تو ذهنم راجع به کسی قضاوت کنم و اصلا به زبون نیارم که طرف ناراحت بشه حتما یه اتفاقی میفته که ‌بفهمم به خاطر قضاوتم پیش اومه🥲
مثلا دیروز داشتم نوشته یه مامانی رو میخوندم راجع به شب ادراری بچه اش بعد تو ذهنم قضاوتش کردم با خودم کفتم حتما بچه امادگی ندتشته و ...
بعد من دخترم رو پوشک روز و شب با هم گرفتم و فقط شب اول خطا داشت در نهایت تعجب دیشب خطا داده بود🥺 به نظر خودم این اتفاق عادی نیست و احساس می کنم بت خاطر قضاوت من پیش اومده🥲
واسه شما هم هنچین مسایلی پیش میاد؟

به اینا میگن گناه ذهنی به زبون نمیاری اما تو ذهنت قضاوتش کردی

من خیلی وقته به این نتیجه رسیدم و از اون موقع تصمیم گرفتم هرگز کسی رو قضاوت نکنم چون واقعا همون سرم میاد .به این میگن قانون کارما

اره ، برای منم چندبار پیش اومده.
نمونه اش هربار میدیم یکی میگه ناخواسته باردار شده و حالش بده ، با خودم میگفتم مگه میشه؟ آدم اگه بچه نمی‌خواد بد هر طور شده مواظب باشه
حالا خودم با تمام مراقبت ها الان اول ماه سوم هستم🫤 حتی نمی‌دونم چطور پیش اومده و کی

بلللله ..مخصوصا اگه با زبونم کسیو قضاوت کنم

میتونه بخاطر تلقین کردن ب خودتم باشه

لابد سوال من بوده
چون من دیروز سوال گذاشتم ک دخترم جاشو خیس میکنه شب...والا دختر من امادگی کامل ذهنی و جسمی داشت..بدون هیجگونه فشار یا استرس...خیلی عالی بود

سوال غیر سوال اینجا کجاست