سلام مامانا دختر من یکم از اول خجالتی بود و از غریبه ها فاصله می‌گرفت حتی فامیل و بیشتر پیش خودم بود
من یه مشکلی که دارم اینه ک حدود دوماه پیش فکر میکنم مهمان ای عراقی داشتیم
من رفتم طبقه پایین خونه ی فامیلمون ک وسایل پذیرایی بیابم و اصلا حواسم نبود ک دخترم طبقه بالا پیش این مهمان ها تنهاست وقتی صدای گریه اش اومد متوجه شدم
خیلی ب شدت گریه میکرد و ب قیس قیس افتاده بود
خلاصه آروم شد ولی از اونروز به بعد اصلا دیگه از پیش من تکون نمیخوره تا میخوام برم دسشویی یا حتی لباس تو اتاق عوض کنم یا آشپزخونه کار داشته باشم همیشهههه همراهم هست یا میگ نرو
یا وسط بازیش هست با بچه ها سرگرمه یهو برمیگرده میبینه مثلا من نیستم میزنه زیر گریه حتی خونه مادرم تا میبینه من نیستم مثلا تو اتاقم لباس میپوشم
سریع میزنه زیر گریه
میدونم که برای اونروز هست بیشتر شده
الانم هرچی قصه میگم براش در این مورد فایده نداره
میتونید کمکم کنید؟

خب عزیزم ببخشید که میپرسم، اما از کوچولوتون نپرسیدید که اون زمانی که شما طبقه پایین بودید چه اتفاقی افتاده یا از چه چیزی ترسیده. و آیا مهمان شما مرد بود یا زن ، از این جور مسائل به سادگی نگذرید.

تو قصه‌هاتون بهش بگو خیلی دوسش داری
همیشه حواست بهش هست
اگر میرم غذا بپزم میتونی صدام کنی صدامو میشنوی میتونی بیای بهم کمک کنی
وقتی لباسمو عوض کنم میتونی بیای پشت در باهام صحبت کنی با هم شعر بخونیم،
کم کم راجب مهد کودک بهش بگو که میره دوست پیدا کنه و مامانها اجازه ندارن بیان تو کلاس بچه‌ها
و …
ترس از جدایی حس خوبی نیست خیلی مراقب باش تا بتونی از بین ببریش و کرنه تا مدرسه هر دوتون کلی اذیت میشید

الهی عزیزم ترسیده عیبی نداره شما یه مقدار تحمل کن که هم استرس بهش وارد نشه هم اینکه کم کم خودش خوب میشه گلم سعی کن با آدمای مطمعن خانواده رفت وامدتون بیشتر کنید که کم کم اعتمادپیداکنه

سلام فقط گولش بزنید
بزارید با پدر بزرگ مادر بزرک بره بیرون بچرخه
یادش میرع کم کم