مثل آرزو شده برام بتونم یه وعده غذای داغ بخورم
بتونم هروقت بخوام یه دوش بگیرم
بتونم چاییمو تا گرمه بخورم
شوهرمم که کلا بچه فقط واسه منه و اون هیچ مسئولیتی نداره نهایت نیم ساعت پیشش بشینه اونم همش با غر زدنه

ناشکری نکن انتخاب خودمون بوده بچه بیاریم سالم باشن الهی این روزاهم میگذره

درسته سخته اینا همه اما به این فکر کن خیلیا الان آرزوشون اینه بچه دار بشن اما نمیشه

منم عزیزم!
و آرزو میمونه

شوهر من اینطوریهه.. یه ربع بچه بغلش بود هی میگ زیاد بچه داری کردم بیا بگیرش.. حساسیت بیجا هم داره روش.. شبا هم دور از بچه ی اتاق دیگ می‌خوابه ک گریه بچه اذیتش نکنه.. اینجوری پدری می‌کنه و طلبکارم هس..

منم میخوام مخصوصا یه پاساژ گردی و شام بیرون ولی خب نمیشه دیگه و نمیدونم بچه رو شاد و ساکت تحویل شوهرم میدم سی ثانیه بعد صدای کریه و غرغر بلند میشه

منم همینطور تو تنها نیستی

پسرم‌منم اصلا وانمیسه ن تو بغل ن رو زمین ن میخوابه.باباشم اصلا نمیگیردش فقط پدر. مادرم میگیرنش دو دقیقه بهش میدیمش غرمیزنه وکفری ادم میکنه.

به خداهممون اینجورین تا بزرگ باشن باید تحمل کنیم چاره ای نیست

اینا آرزوی منم هست واقعا. دلم یه خواب راحت، یه لقمه غذای گرم، یه حموم حسابی، یه گردش بی استرس میخواد

حرف‌ منو‌ زدی‌ ولی‌ من‌ بیشتر‌ اذیت‌ میشم‌ قیافم‌ داغونه‌ داغونه‌ تو. سن‌ بیست‌ سالگی‌ شبیه‌ سی‌ ساله‌ ها‌ شدم‌ ‌ دوتا‌ بچه‌ نگهداری‌ش. سخته‌ واینکه‌ شوهرتم‌ درک‌ نکنه‌ بیشتر‌ اذیتت‌ میکنه

بچه داری واقعا خیلی سخته 💔درکت میکنم عزیزم میگذره

منم تا لقمه اول رو میزارم دهنم، گررررییییه
تا دردستشویی باز میکنم
گررریییهههه

مگه کولیک داره بچه تون