مامانا کیا بچشون بشدت لجباز و نق نقو هستش
دخترم کلا مدلش از بدو تولدش اینطوری بود نه خوب غذا میخوره نه تو خونه میزاره ی نفس راحت بکشیم
همش نق میزنه میزنه زیر گریه ،باهاش بازی میکنم با هزار جور سرگرمی غذا میدم یکم ولی کلا انگار مدلش اینطوریه
به بیرون رفتنم هم تو حسرتم، هرررجاا بجز خونه خودمون بریم تا یه غریبه میبینه ساعتهاااااا گریه میکنه، گریه معمولی نه ها گریه های وحشتاااک جوری که میلرزه و رنگش قررمز میش، زیاد رفتن هم فایده نداره به فاصله یک روزهم که دوباره میرم باز امون ادم اا رو میبینه گریه میکنه
ماهم ناچار برمیگردیم خونه ،یعنی یکی تو شرایطم باشه میفهمه چی میگم
تو این یکسال هزاران سال پیرشدم موهام سفید شد
کسی هس بچش اینجوری باشه بزرگ بشه خوب بشه؟؟
واقعا هرازگاهی ب جنون میرسم میخام خودمو ب فجیع ترین شکل ممکن بکشم راحت شم

یکم خانه بازی بردمش بهتر شده
ولی الان چندوقته نمی برمش
چون موقع پوشیدم لباس جیگر آدم رو در میاره واقعا خسته میشم میگم ولش کن

عزیزم بچه ها دو نوع هستن بچه های سخت و بچه های اسان
پسر منم اینجوری هست
یعنی یکی بیاد خونمون بیشتر کلافه میشه
خودمم بیشتر اذیت میشم
جایی میریم هم اینجوریه
خدا فقط صبر بده

من دختر بزرگم اینجویع الانم که نزدیک ۳سالشه همینه تازه اذیتاش بیشتر شدع

دختر منم همینطوری بود من تو این یکسال اصلا بیرون نرفتم سوار ماشین که میشیم یعنی این بچه یجوری گریه میکنه میگی خدایا چی شده گفتن ببرش بیرون خوب میشه مدت زمان کوتاه بردمش بیرون یکم بهتر شده ولی هنوز از ماشین میترسه کسی هم خونمون میومد ما کلا تو اتاق بودیم من دیگه مثل یک اسکلت شدم همش میگه کنارم باش یعنی یه قدم میرم اونورمیزنه زیر گریه ولی ببرینش بیرون تا عادت کنه

بچه منم کلا تو خونه بغلمه و همش گریه میکنه ولی توی جمع اروم تره و کاری به من نداره ولی من یه دختر دوسالو نیمه هم دارم که اونم لجبازه و دوتایی دارن پیرم میکنن

بچه ی من لجباز و نق نقو و بهانه گیر هست اونم خیلیییی زیاد غریبه هم ببینه گریه میکنه ولی نه خیلی
ببین ببرش خانه کودک من پسرمو بردم خیلی بهتر شد

کلا انگار همه نورا خانما اینجورین🥲