سلام مامانا....طبق تایپیک قبلیم،تقریبا بچه های اکثرتون مثل دختر منن،پس چرا من انقد از رفتارای دخترم عصبی میشم و حس میکنم خیلی عصبی و پرخاشگر و عجیبه؟؟؟؟بخدا امشب انقد گریه کردم،میخوام بمیرم،اگه میدونستم بچه داشتن انقد بد و سخته،هیجوقت بچه دار نمیشدم،نیاید بگید ناشکری و....من اعصابم ضعیفه،بچه مم خیلی اذیتم میکنه،خیییییلی....بریدم دیگه،از صبور ترین ادم تبدیل شدم به روانی ترین ادم،امشب وقتی میشستمش،یه دونه محکم زدم رو پاش ،خداشاهده خداشاهده ندیدم تو دور و بریام مثل دخترم،ببخشید انقد میام اینجا غر میزنم،من جز شما کسی و واسه درد و دل ندارم،خیلی خسته م...خیلی...بخدا از گریه جشمام باز نمیشه....امشب گوشی مو برداشت،ازش گرفتم،خون به پا کرد،کشت خودش و....خسته م خسته خستتتته

همه همینن سخت بگیری سخت میگذره تاپیک آخرمنو ببین

اکثریییییت مامانا در همین وضعن ...
فرق شما اینه که میتونی بروز بدی و مینویسی و دردودل میکنی. و اینکه خیلی خوبه
خیلیا از جمله خودم میریزیم تو خودمون و مو سفید میکنیم. من موی سیاه برام نمونده
بچه هام پرچالشن واقعا

بچه منم اینطوره

با دخترت تو طول روز تایم زیادی تنهایی؟من وقتی پسرم زیاد باهام تنها باشه اینجوری میشه وقتی میریم بیرون یا خونه پدرشوهرم اینا اصلا دیگه با من کاری نداره،حس میکنم چون همش باهمیم تکراری شدم واسش، دلش آدمای جدید میخاد

گوشی رو ازش بگیر این گوشی لعنتی و تلوزیون زیاد بچهارو عصبی مظطرب دیر گفتار بی توجه..... میکنه

واقعا سخته تمام وقت بچت غر بزنه و ر‌و اعصابت باشه
مگ مغز ما مامانا از فولادع اخع که عصبانی نشیم ، با توجه به این که میگی بچت مدام غر میزنه حق داری بنظرم باید ی تایمی بذاریش پیش کسی بری بیرون تا یکم اعصابت اروم بشه
گریه نکن عزیزم این روزا میگذره همشششش اینقدم زود میگذره فقط باید صبوری کرد چاره چیه منم گاعی اوقات از کوره در میرم شهر غریبم هستم نه مامانی ن‌خواهری هیچی خونه پدرشوهرم اینام اصلا نمیدارم پسرمو تمام وقت با خودمه ، من سغی میکنم با بازی هایی که دوست داره سرگرمش کنم و واقعا این جوابه و همیشه گریه ک میکنه سعی میکنم اون لحظه ی نفس عمیق بکشم و ارومش کنم با هرچیزی چون اگر داد بزنم بدتر میکنه

با تراپیست صحبت کن حتما تاثیرگذاره

دقیقا امروز داشتم میگفتم گاهی انقدر خسته میشم که میخوام ازخونه وزندگیم فرارکنم بریدم

من برای شوهرم بشدت عصبیم اما برای دخترم صبوری میکنم و لبخند میزنم بهش اونم منو میبوسه و نوازشم میکنه آخه من تو دنیا فقط دخترمو دارم نه پدرو مادری دارم نه خواهر و برادری دخترم همه زندگی منه هرچی دارم بپاش میزارم دست تنهام و فشار مالی و غربتم دارم اما تحمل میکنم تا بزرگ بشه

چون خودت عصبی هستی دخترتم عصبی تر میشه منم تا عصبی میشم دخترم بیشتر اذیتم میکنه صبوری کن مدیتیشن کن هرکاری میتونی بکن که ارومتر بشی دخترتم ارومتر میشه منم عصبیم بخاطر بی خوابی و بی تفریحی و فشار بچه داریه

به این فکر کن که این بچه تنها تکیه گاهش تو دنیا تویی
تنها کسی که همیشه کنارشه تویی
و تمام کارایی که الان میکنی براش تمام حرفایی که میزنی حس هایی که بهش میدی شخصیتش رو در آینده می‌سازه
اصلی ترین دلیل نا آروم بودن بچه اینه که مادرش عصبیه
خودمم خیلی مادر نمونه ای نیستم که دارم پند و اندرز میدم اتفاقا خیلی عصبی ام ولی تمام تلاشم رو میکنم بچمو با آرامش بزرگ کنم

هی روزگار چی بگم والا

یعنی تک تک حرفاتو درک میکنم همش حرف دلمه ب خدا

منم از یه دختر صبور تبدیل شدم به یه مامان عصبی و خسته و بی حوصله
خودمم از این حال و اوضاعم بدم میاد