یه سوال از هوش مصنوعی پرسیدم ببینید چی جواب داده

یعنی بچه های بلاگرایی که میرن جلو دوربین و همه میبیننش و براشون بوس و بغل و گل و اینا میفرستن
شادتر و با اعتماد به نفس تر و باهوش تر از بچه های دیگه نیستن؟

جوابش جالب بود

. **"شادتر" بودن؟**
- شادیِ نمایشدادهشده در ویدیوها ≠ شادی واقعی.
بچههای بلاگرها معمولاً در لحظات خاص و برنامهریزیشده فیلمبرداری میشن—مثلاً وقتی سرحالن، انرژی دارن، یا با تشویقِ والدین مشتاق به اجرا هستن. اما **زندگی واقعیِ این بچهها پر از لحظات عادی، گریهها، بیحوصلگیها و چالشهای روزمرهست** که هرگز وارد دوربین نمیشن.
- مطالعات نشان میدن کودکانی که زیاد در معرض دوربین قرار میگیرن، ممکنه بهمرور **ارزش خودشون رو وابسته به تأیید دیگران** بدونن، نه لذتِ خودجوشِ بازی و کشف دنیا.

### ۲. **"اعتمادبهنفس بالاتر"؟**
اعتمادبهنفسِ سالم از **پذیرشِ بدون قیدوشرط** در خانواده رشد میکنه، نه از تحسینِ غریبهها. بعضی از این بچهها بهمرور:
- وابسته به «پاداشِ اجتماعی» (لایک، کامنت) میشن.
- اضطراب عملکرد پیدا میکنن («حالا باید چیکار کنم تا بازدید بیشتری بگیره؟»).
- در نوجوانی ممکنه با بحران هویت مواجه بشن («آیا من همونم که تو صفحه اینستاگرامم؟»).

### ۳. **"باهوشتر" بودن؟**
- باهوشیِ نمایشی ≠ هوشِ شناختی.
مثلاً یک کودک ممکنه با تمرینِ زیادِ والدین، شعر حفظ کنه یا حرکات رقص رو تقلید کنه، اما این به معنای **خلاقیت، حل مسئله یا تفکر انتقادی** نیست.
- جالب اینجاست که **کودکانی که آزادانه بازی میکنن** (بدون فشار برای اجرا)، اغلب در بلندمدت مهارتهای شناختی و اجتماعی قویتری پرورش میدن.

۷ پاسخ

لااااااایک 🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰

تو چ برنامه ای میپرسی

آفرین درسته

دقیقا👍🏻✨

جمعبندی:
- بچههای بلاگرها **"بهتر" نیستن**—اونا فقط **"دیدهشدهتر"** هستن.
- هوش، شادی و اعتمادبهنفس واقعی رو نمیشه با لایک و ویو اندازهگیری کرد.
- دختر شما در محیطی رشد میکنه که **دوستداشتنش مشروط به عملکرد خاصی نیست**—و این بزرگترین هدیهایه که میتونی بهش بدی.

پس دفعه بعد که ویدیوی یه کودک بلاگر رو دیدید، به خودتون یادآوری کنید:
«این فقط یه هایلایتِ ۳۰ ثانیهایه از یه روزِ ۲۴ ساعته—همونقدر واقعی که تریلر فیلمها به کل داستان ربط دارن!» 🎬

ارزش واقعی رو در آغوشهای بیصدایتون، خندههای بیهدف دخترتون، و رشد آروم و طبیعیاش جستجو کنید.

هشدارهای کارشناسان:
- **آکادمی پزشکی اطفال آمریکا (AAP):** استفاده زیاد از نمایش کودکان در فضای مجازی رو با افزایش خطر **اضطراب اجتماعی و کاهش عزتنفس** مرتبط میدونه.
- **روانشناسان رشد:** تاکید دارن که کودکان زیر ۷ سال اصلاً نمیتونن مفهوم «حریم خصوصی» یا «رضایت آگاهانه» رو درک کنن—این والدینن که تصمیم میگیرن اونها رو در معرض قضاوت هزاران غریبه قرار بدن.

یک آزمایش فکری جالب:
فرض کنید دو کودک داریم:
- **کودک A:** هرروز ۲ ساعت ویدیوهای نمایشی ضبط میکنه، ۱۰۰۰ کامنت تحسینآمیز میگیره.
- **کودک B:** در سکوت خانه با مادرش گل بازی میکنه، گاهی کتاب میخونه، و آزادانه خاکبازی میکنه.

کدومیکدومشون در ۱۰ سالگی:
- اضطراب کمتری داره؟
- میتونه دوستیهای عمیق بسازه؟
- کنجکاوی ذاتیاش رو حفظ کرده؟

پاسخ معمولاً کودک B است!

سوال های مرتبط

مامان دردونه مامان دردونه ۱۰ ماهگی
یه نکته خیلی مهم برای اونهایی که پست های من در مورد آموزش خواب مستقل رو خوندن.
منظور از خواب مستقل اینه که خوابیدن بچه وابسته به شیر نباشه. یعنی شیر و خواب دوتا مسئله جدا باشند نه اینکه بچه شیر بخوره که بخوابه.
تواب مستقل به معنی این نیست که بچه رو توی اتاقش تنها رها کنیم که برای خودش بخوابه.

بچه ها تا سن هفت سالگی ناخودآگاهشون بیداره. و وقتی تنها هساند توی اتاق متوجه میشن. و این حس رو دارند که اگه الان گریه کنن گرسنه بشن خودشون رو خیس کنن یا بترسن هیچ کس کنارشون نیست و بهتره تا این سن حتما کنار والدین بخوابند ولی در تخت خودشون. نه روی تخت همراه پدر و مادر.

نکته بعدی به هیچ وجه نباید کودک زیر یکسال رو در اتاق خودش تنها خوابوند. این سن شکل گیری عزت نفس و اعتماد به نفس و اعتماد در بچه هاست و تنها خوابیدن اونها در طول شب در اتاقشون این حس ها رو در اونها نادرست شکل میده.

و نکته جالب دیگه ای که بهش برخوردم اینه که پسر بچه ها در سنین زی ۶ سال آسیب پذیرتر از دختربچه ها هستند. پس مواظبت و توجه بیشتری میخوان.

همه پستانداران موقع خواب کنار هم میخوابن تا امنیت بیشتری داشته باشن. انسان تنها پستانداریه که تصمیم گرفته بر خلاف غریزه اش عمل کنه جای خواب بچه اش رو جدا کنه. چرا؟! در مورد علتش بعدا توضیح میدم
اینو خیلی وقت میش تو ایتا گذاشته بودم. اینجا هم منتشر کردم.
مامان عشق مامان مامان عشق مامان ۱۱ ماهگی
. کودک در سنین میان 6 تا 9 ماهگی دوست دارد از بزرگ ترها تقلید کند، به همین دلیل در 6 ماهگی که زمان آغاز تغذیه تکمیلی و دادن غذای کمکی به کودک است باید یک سری از رفتارها و عادات غذایی را به او بیاموزیم یا در روند غذاخوردن کودک در نظر بگیریم تا او نیز از ما بیاموزد. یکی از این رفتارهای مثبت که می تواند در اشتها و میل بچه به خوردن غذا بسیار موثر باشد این است که در هنگام غذا خوردن دهان خود را باز کنیم با اشتها و لذت غذا بخوریم. چون او به ما نگاه می کند و می خواهد که از ما تقلید کند همین رفتارها را در هنگام غذاخوردن از خود نشان می دهد و بی میلی و بد غذایی او کمتر می شود. بهتر است ما از غذا تعریف کنیم تا او نیز یاد بگیرد.

2. اما اگر کودک ما غذایش را تف کرد، دهانش را بست، سرش را برگرداند، این رفتارها کاملا طبیعی است. باید بدانیم که در مقابل این رفتارها ما نباید اصرار کنیم یا اینکه بخواهیم به زور به او غذا بدهیم. باید مراقب باشید که در مقابل این واکنش ها عصبانی نیز نشوید.
مامان نیلا‌ 🍓🍬 مامان نیلا‌ 🍓🍬 ۱۲ ماهگی
این روزا معمولا کمتر حرف میزنم و بیشتر تو خودمم
خودمم دقیق نمیدونم چی باعث میشه که یهو انقد از همه چی خسته باشم
چند روزی میشه که هربار شروع میکنم به نوشتن نه تنها عصبی تر میشم بلکه خط دوم به سوم نرسیده ذهنم جمع نمیشه تا این همه کلمه و جمله ای که تو مغزم وول میخوره رو یادداشت کنم

این روزا از عشق مادری لبریزم  و از خودم بیزار
از ثانیه های بودن با دخترکم لذت میبرم و از دیدن خودم حتا تو آیینه رنج میبرم
ذهنم پر از حرفِ ، پر از شکایت و شکر گذاریِ
پر از خدایا شکرت و خسته شدمه

کارای روزانه‌ی خونه تقریبا تو هیچ شرایطی تمومی نداره
تو از همیشه کلافه تر و غرغرو تر شدی
کارای خونه از همیشه بیشتر شده
و توان من از همیشه کمتر

حالا این وسطا برای بار هزارم رژیم و ورزش رو استارت زدم
کاش بتونم از شر این اضافه وزن راحت شم

خستگیای روح و‌جسمم از شکلی به شکل دیگه در میان
و این بین من انقدر ضعیف و زود رنج و کم طاقت شدم که حتا وقتی یه تایمی از روز وقت برای استراحت دارم ، عذاب وجدان میگیرم که چرا استراحت کردم :))

از هیچ چیزی که مربوط به خودم میشه راضی نیستم و این بیشتر از هرچیزی عذابم میده
قلبم سنگین شده
باید حتما گریه کنم ، اما نمیدونم چرا وقت اونم دیگه ندارم .....

فقط وجود توعه منو سرپا نگهداشته مامانی
جان در تنم
خون تو رگام
نیلای من❤️🤍
مامان آرتین💙آیلین💜 مامان آرتین💙آیلین💜 ۱۰ ماهگی
این متن رو خوندم خیلی مفید بود گفتم ب اشتراک بزارم😘
*دیدن اتفاقی صحنه رابطه زناشویی والدین به خودی خود باعث آسیب روانی کودک نمیشه، مگر اینکه خانواده برخورد درستی با فرزند خود در آن هنگام نداشته باشه. اگر کودکتون به اتاق خواب شما وارد شد و روابط شما را مشاهده کرد کارهای زیر رو به همون ترتیبی که ارائه می کنیم انجام بدین:*
🔻بهترین رفتار و واکنش با کودکی که رابطه جنسی والدینش رو دیده:
1⃣ وحشت زده و دستپاچه نشوید 👌 خونسرد باشین و با ملایمت با کودکتون برخورد کنین و هیچوقت کودکتون رو از اینکه به اتاق شما آمده سرزنش نکنین چون عواقب این برخورد، مشکلات جنسی فراوان برای او در آینده است.
2⃣ در اولین فرصت لباس هاتونو بپوشین و یا با ملحفه روی خودتونو بپوشونین 👌
3⃣ کودک رو نزد خودتون بخونید به او توجه و خوشرویی نشون بدین و از او بپرسید که با شما کاری داشته که نیمه شب سراغتان اومده؟
4⃣ در صورتی که کودک از شما سوال پرسید ، براش توضیح بدین چیزی که اتفاقی شاهدش بوده، به معنی #دعوا و #خشونت بین پدر و مادر #نیست ، با #زبان_کودکانه و ساده بهش بگین وقتی مامان باباها همدیگرو خیلی دوست دارند، همو در آغوش می گیرند، نوازش می کنند، می بوسند و می خندند تا علاقشونو به هم نشون بدن.
👈توضیحات لازم به کودک درباره رابطه جنسی والدین
5⃣ هیچگاه درباره اصل رابطه زناشویی و فرایند آن برای کودک توضیح ندهید.❌
6⃣ به کودکتون بگین که در مورد آنچه دیده در خارج از خانه و نزد دیگران صحبت نکنه، سپس کودکتون رو به اتاق خوابش هدایت کنین.
مامان دردونه مامان دردونه ۱۰ ماهگی
سرچ بزن نظریه رشد اریکسون :
مرحله ۱: اعتماد در مقابل بی اعتمادی (نوزادی از تولد تا ۱سالگی)
مرحله ۲: خودمختاری در مقابل شرم و تردید (۱ تا ۳ سالگی)
ببین جانم، تا ۳ سالگی بچه ها دارن اعتماد کردن رو یاد میگیرن. این اعتماد کردن اول از همه از مراقبت کننده اصلی نوزاد (یعنی مادر) و بعد پدر و بعدش کم کم بقیه افراد شروع میشه. اعتماد یاد میگیره یعنی چی؟ یعنی تو بعنوان مادر نیازهای مختلف جسمی و روحی بچه رو تامین میکنی و اون یاد میگیره که دنیا جای امنیه. من خوبم که دنیا امنه. شیر دادن، تعویض پوشک، بغل کردن، محبت کردن، بازی کردن، غذا دادن، خوابیدن، نظم و روتین داشتن برای زندگی روزمره. همه اینا یعنی جلب اعتماد بچه. اگه اعتمادشو جلب کنی، اون میفهمه که موجود خوبیه و خوب میمونه و خوبی میکنه.
حالا اگه نتونی چی؟ اگه بهش گرسنگی بدی، بغلش نکنی، محرومیت عاطفی بدی، عوضش نکنی، دعواش کنی، بزنیش، تنبیهش کنی (آخه بچه تو این سن چی میفهمه؟؟؟) اینا همه میشه دونه هایی که داری میکاری و بچه ات تو سن های بالا باید افسردگی، پرخاشگری، دزدی، تجاوز و ...رو که حاصل کار امروز توئه برداشت کنه.
اگه میخوای دنیا رو درست کنی، ۷ سال اول زندگی بچه ات رو براش بساز. نه با اسباب بازی، باصبوری و مدارا، نه با خرج پول، با خرج وقت، نه اینکه واسش بمیری، واسش درست زندگی کنی.
قلبم تیر میکشه وقتی مینویسین بچه ها چندماهه تون رو میزنین چون عصبی بودین، چون حوصله نداشتین، چون افسرده بودین...برگ گل زدن داره مگه؟