۱۲ پاسخ

اره خیلی وقته هم رنگا رو بلده هم به ترتیب میچینه

پسر من به ترتیب میذاره بعضی از رنگها رو بلده

خیلی وقته پانیس مرتب و ب ترتیب میزاره
ولی رنگارو نه کامل بلد نیست

اره بلده ب ترتیب می‌زاره اما رنگا رو هنوز بلد نیست خیلی کم پیش میاد قرمز آبی سبز رو میگه

پسر منم بلده دیگه بازی نمیکنه

میتونه بزاره اما رنگا رو بلد نیست

کاملا

رنگارو همه رو بلده اما ب ترتیب نمیذاره اصلا علاقه ای نداره بهش

بنیتا ب ترتبب میزاره رتگا هم بیشترشونو بلده

علیسان هم بع ترتیب میتونه بزاره ولی رنگارو بلد نیس

رنگارو بلد نیست ولی خودش ب ترتیب میزاره

نامی بلد نیست هنوز
منم خیلی وقته نیاوردم براش

سوال های مرتبط

مامان آواز مامان آواز ۲ سالگی
تاپیک دوم: صحبت‌های روانشناس
روانشناس گفت: از دو سالگی به بعد بحث فرزندپروری خیلی جدی‌تر میشه. اینکه من مدام در حال بازی با آواز باشم، اصلا درست نیست؛ چون دارم اونو یه بچه وابسته بار میارم. بچه‌ای که بدون حضور مادر حتی نمی‌تونه بازی کنه، در حالی که یک کودک دو ساله "باید" بازی کردن به تنهایی رو بلد باشه. بهم گفت اگر از الان این وابستگی رو کنترل نکنم، آواز همینجور عادت میکنه و روز به روز وابسته‌تر میشه. که خب این مساله در دوران تحصیل واقعا دردسرساز میشه و اصلا به نفع بچه نیست.
در کنار موضوع وابستگی و عدم استقلال بچه، که خب مسائل بسیار مهمی هستند، این نکته هم هست که تا کی میخوام فقط یک مادر باشم و مدام در حال رفع نیازهای بچه؟ من به عنوان یک انسان حق زندگی دارم، و باید یه تایمی رو برای خودم داشته باشم.
حرف‌های روانشناس برای من یک تلنگر بود. چون هیچوقت فکر نمی‌کردم وقت‌گذرونی و بازی بیش از حد با آواز، ایرادی داشته باشه. به نظر من ایرادش فقط این بود که وقتی برای خودم نداشتم و خب قبول کرده بودم که باید با این مساله کنار بیام. ولی هیچوقت فکر نمی‌کردم این کار به ضرر بچه‌ام باشه. تازه کلی به خودم افتخار می‌کردم که مادر خوبی هستم و همه وقتم رو دارم میذارم برای بازی با بچه‌ام !!!

خب حالا چکار کنیم؟ تاپیک بعد میگم.
مامان آواز مامان آواز ۲ سالگی