وای بخداااااا ک روانی شدم از دست این بچه. از خواب ناز پامیشه صبح زووووود ک ببرم توی تاب بخوابم. خب بچهههههه چته ک از توی رخت خوابت پا میشی منم بیدار میکنی میگی بریم توی تاب. نه با داد درست میشه نه دعوا نا عصبانیت نه حرف زدن نه آروم گفتن. به هیییییچ صراطی مستقیم نیست این بچه. بخدا دیگه شبا با استرس می‌خوابم ک فردا میخواد صدام بزنه‌‌. توروخدا یه راه حل جلوی پام بزارید دیگه واقعاااااا کم آوردم‌. قبلا خوابش مستقل بود خودش کنارم اقد وول می‌خورد تا خوابش می‌برد تو بغلم. الان نه الا وو بلا باید بریم تاب‌‌. دستم ب دامنتووون

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط