انگار اصلا نمیتونم به دخترم برسم همش غصه میخورم خیلی دست تنهام به خورد و خوراکش درست حسابی نمیتونم برسم اعصابم خیلی داغون شده دوروز دیگه ۱۰ ماهش تموم میشه ۷۶۰۰ وزنشه وزن تولدش ۳۳۰۰ بود اما الان خیلی لاغر مونده ☹️☹️

از غذا خودتون دیگه بهش بده بهتر میخوره و قرار نیس جدا بپزی تا خسته شی منم وقت نمیکردم براش بپزم همش تکراری میپختم اما دیگه فذا سفره میدم همیشه غذا داره و دوس داره و میخوره سیر میشه قبلا غذا خودشو نمیخورد

منم دست تنها واقعا نمیرسم الانم بخدا از درد کمرم گریه کردم حسابی از طرفی هم دخترم بدغذا بچه دیگه ام دارم امتحان میده به اونم باید برسم واقعا دیگه کم میارم مادرشوهر پیرم همش میاد خونمون واقعا دیگه رد دادم

من وقتی فرصت کنم براش میان وعده کیک یا پنکیک درست کنم میبینم میخوره قشنگ ولی فرصت نمیکنم فقط وعده های اصلی رو تمام تلاشمو میکنم درست کنم که اونم درست حسابی نمیخوره هی میگم بزرگ شه خودش میخوره بعد عذاب وجدان میگیرم اگه الان من بهش نرسم بدنش میسوزه رشد نمیکنه

منم خودم از این دسته آدامام،که خیلی حسرت وزن بچمو می خورم،ولی بخدا من اصلا براش کم نزاشتم،روزی دو سه نوع غذا چند نوع میوه بهش می دم ،خیلی کم غذا و میوه می خوره،ولی بخدا کارمون اشتباست بچه سالم باشه وزن هم می گره،بزرگم می شه،

کمکی چیا بهش میدی؟