سلام دوستان. اونایی که فرزند از دست دادین، میشه بگین چه جوریه حالتون؟من یک سال و نیم هست که بچم آسمونی شده و با اینکه حامله ام، ولی کار هر روزم گریه هست. آخه چرا بچه من؟؟؟؟

نمیدونم چی باید بگم چقد اذیت شدین چقد داغ بدیه ی مادر ۹ ماه انتظار سختی استرس بعد بچش‌ بدنیا بیاد و از پیشش بره . خدا بهتون صبر زیادی بده انشالله پشت پاشون براتون خیر باشه و‌جاشون سبز باشه

سلام عزیزم منم دقیقا یکسال و نیمه پسرم آسمونی شده اوایل خیلی خیلی خیلی سختم بود تا 6ماه اینا ولی خدایی شوهرم و خانوادش هوامو خیلی داشتن شوهرم مسافرت شمال تا جنوب بردم تا از سرم بپره کم کم بهتر شدم اما فراموش نشد هنوزم گاهی تو تنهایی زار میزنم اما تقدیره امانت بودن دست ما نمیشه کاری کرد

منم یه بچه ازدست دادم شب وروزگریه میکردم بچه من توشکمم مرد همش میگفتم چرامن تااینکه پدرموازدست دادم خیلی برام سخته اون موقع فهمیدم که چقدرناشکربودم الان خداتواوج ناامیدی که خیلی حالم بدبودخدایه کوچولومثل معجزه بهم داد الان نی نی من برام شدامید چراغ زندگی همش میگفتم بعدبابام منم میمیرم ولی قربون خدابرم تواوج ناامیدی بهم به معجزه داد پس فکرای منفی نکن اون دنیاهم لازمته عزیزم

منم یکسال و نیم پیش پسرمو بدنیا آوردم مرد
الان حامله ام اما حالم خیلی وقتا خوب نیست فقط مجبورم تحمل کنم
همش ترس همش استرس دارم نمیدونم با بغل کردنش باز چه حالی دارم

اول خدابهت ارامش عطاکنه عزیزم هیچ کارخدابی حکمت نیس الان شکرخدادوباره بارداری پس این فکرای منفی رودوربریز که هم براخودت بد هم براکوچولوت

عزیزم‌ چقد سخته چقد اذیت شدی

غصه نخور حتما حکمتی توش بوده

عزیییییزم..چند وقتش بود؟

خدا ب دلت آرامش بده انشالله
چند ماهه بود؟