ی بلاگر از تولد دو سالگی بچش فیلم گذاشته بچه شمع فوت میکنه میرقصه دست میزنه عکس میگیره اونوقت دختر من ن یکسالگی از بغل من اومد پایین ن دو سالگی همش نق و گریه یدونه عکس تکی هم ننداخت اینجاست ک میگن شانس مادرا یکی نی و همه مادرا ب یک اندازه اذیت نمیشن

سلام عزیزم
اینکه از بغل نیاد پایین و... رو من نظرم خودم رو میگم
من خواهرم خیلی چسبیده به پسرش بود و همش بغلش میکرد و محبت هایی که فکر میکرد مادرانه است
شوهرم برعکس می‌گفت خودش باید راه بره هرچقدر که طول کشید ، غذاخودش بخوره هرچقدر هم کثیف کاری کرد و....
زیاد هم پیش اومده برا محبت بغل کردیم و... اما نه اینکه راه ببریم یا بخواهیم کارهاشو انجام بدیم
الان خداروشکر نه لازمه بغل بشه نه کارهای بهداشتی رو بری انجام بدی و...
میخواستم بگم از هر نقطه شروع کنی به استقلال از همونجا درست میشه. محبت الکی نکنیم برا همه بهتره
من فکر میکردم شوهرم خیلی آدم خشکی هستش اما دیدم که واقعا عاقلانه بود کارش

بچه من تولد یکسالگی خیلی بهتر بود دوسالگی چسبید ب من و نقققق و گررریه، بزور راضیش کردیم فوت کنه و قاچ کنه چهارتا عکس بدرد نخور،، چرا چون بیست تا مهمون داشتم،،، عرفان هم جمع رو نمیپذیره و نق میزنه

این جاست که باید گفت بچه ها متفاوتن و نباید با هم مقایسه بشن ❤️❤️

بنظرم مث بچه اون بلاگره کم هست
دختر منم عین دختر شماست😅

رایان هنوزم فوت نمیکنه🤣و منذهمچنان تولدی براش نگرفتم که کوفت همه نکنه اما امسال اگه بشه تو مهدشون میگیرم براش

دقیقا بچه منم همینه

دقیقنننن 🥲