خیلی عصبیم خیلی داغونم مشاور هم رفتم هیچ تاثیری نداره برام انگار پول حروم میکنم
تو این یه سال ک پسرم بدنیا اومده خیلی دخترمو دعوا کردم
خیلی جاها بدجور برخورد کردم کتکش زدم
خیلی سعی میکنم اروم باشم نمیشه
یعنی روزی نیست ک بهش محبت نکنیم قربون صدقه بازی کلی جایزه خوراکی ناز نوازش
اما میبینی بهش میگم فلان کار نکن بدتر میکنه
همش کارای خطرناک میکنه این یکی رو میزنه هی بلا سرش میاره
از ترس اینکه حسادت نکنه اصلا سمت کوچه نمیرم بغلش نمیکنم جز مواقع شیرخوردن یا خوابیدن
هرچی سعی میکنم باهم دوست باشن هرکاری هرراهی بی فایدس
اصلا زبون ادم نمیفهمه اینقدرم داد زدم و دعواش کردم دیگه عادی شده براش
اونم سرم داد میزنه و حرف میزنه یا میگه میگم مامانجون بیاد منو ببره یا پلیس بیاد ببرت زندان کار بد کردی منو دعوا کردی
کار درمانگر و مشاور کودک هم میبرمش هیییییچ تاثیری نداره
هم منو روانی کرده هم خودشو
دلم خیلی براش میسوزه، خودم عذاب وجدان میشینم گریه میکنم براش
ولی دیگه منو به جنون میرسونه 😭
حالم از خودم لهم میخوره کاش من یه جایی دور از اینا باشم یه موشک بخوره نصفم کنه تا دیگه بچه هام راحت باشن حداقل عقده ای و عصبی بزرگ نشن، 😞😞😞😞

الهی دورت بگردم چقد منی اشکال نداره گلم توهم مادری بتن که نیستی خدا شاهده من هم گاهی کم میارم

منم با اینکه یه دونس از دستش روانی شدم فقط سعی کن آروم باشی داد نزنی هرچی تو آروم باشی اونم به مرور آروم تر میشه سعی کن شرایط مهیا کنی که بهش بکن ونکن نکنی در کل تو مادر بدی نیستی تو خیلی خوبی که پیش مشاور رفتی میگذره به خودت سخت نگیر منم بعضی وقتا سرش داد میزنم

خودتو سرزنش نکن
ماها با ی دونه یک ساله خل شدیم
دیگه شما جای خود داری
ولی دکتر روانپزشک برو دارو بده که اعصابت آرومتر بشه عزیزم
که این دوره بگذره تو صبوری کنی اون سر به راه میشه
بازم میگم حق داری و باید نیروی خارجی مث دارو بهت کمک کنه

چقدر حرف دل من بود اینایی که گفتی
منم همش دعا میکنم یه موشک بخوره من بمیرم تا بچه هام راحت شن
فقط تو نیستی💔

فدا سرشون برا این چیزا حرص نخور فقط دعا کن امنیت بیاد

چندسالشه ؟ منک پسرم تواین سنه منو به جنون میرسونه خیلیییی شیطون و شلوغ کاره خیلی خیلی گاهی انقد داد میزنم یا انقد حرصی میشم میزنم در باسنش ک پوشکه بخدا دست خودم نیس حس میکنم روانی شدم افسرده شدم همش فکرای منفیمیاد تو ذهنم من واقعا داغون شدم نمیدونم چکارکنم ک این فکرا از ذهنم پاک بشه یا خیلی ادم صبوری باشم

میگذره عزیزم حرص نخور ، اوج لوس بازی بچه ها همین 3 سالگیه، الان درسته شما رو اذیت میکنن ولی بعدا یکم بزرگتر بشن واسه هم دیگه خیلی خوبن ، چون فاصله سنیشون کمه

دقیقا شرایطت مثل من هست

واقعا حرفای دل منه.دخترم روانی کرده منو همش داداششو اذیت میکنه واقعا موندم دیگه باهاش چیکارکنم چون هم سن وسالاش همه پسرن حرفای بدی یادگرفته واقعا دیگه عصبی شدم دلم میخواد بمیرم راحت شم

دخترای من یکسالو ۵ماه اینا اختلافشونو خداروشکر اولی اصن حسادت نمیکنه برعکس کوچیکه حسادت میکنه و اینک دعوا میکنن همدیگرو میزنن منم کلی داد دعوا اینم بگم بزرگم کلا بچه اذیت کنی بود گذاشتم مهد خیلی خوب شد

شرایط کسایی که بچه پشت سر هم دارن همینه ، دقیقا انگار شرایط منو گفتی ، دخترم هر چی بهش بگم تو روم وایمیسه و جوابمو میده

درکت میکنم فقط میتونم بگم میگذره گرچه سخت ....جز تحمل راهی نیس گلم تا میتونی نسبت به کاراش بی توحه باش

افسردگی بعد زایمان نگرفتی؟

بین مشاور ها کوثر یاوری خیلی تو رو بحث لجبازی کار میکنه اگه میتونی با اون ارتباط بگیر ، از کلیپ های ایتا یا اینستاش ببین

دخترا چند ساله ست؟ روزها ببر مهد خیلی بهتره.. بزار اونها روش کار کنن

فاصله سنیشون چقدره؟