هلسا از ساعت ۹ نخوابیده بود منم امروز پریود شدم به شدت خسته بودم هرچی بهش شیر میدادم نمیخوابید کلییی دعواش کردم دیگه باباش برد گذاشت تاب براش لالایی خوند تا خوابیده بخدا خیلی خستم میکنه شب و روز باید با دعوا بخوابه خوابش میادا اما نمیخوابه الان حس بدی گرفتم ک چرا دعواش کردم
من‌خودم کلا اعصابم ضعیفه انگار دارم هلسا رو هم مثل خودم‌میکنم چون وقتی دعواش میکنم اونم میگه عهههه مثلا داده جوابم‌میده
از این بچه های شر و شیطونیه ک یه دیقه هم یجا بند نمیشه خستم کرده
نمیدونم‌چیکار کنم بخدا
شما هم شده بچه ها رو دعوا کنید یا صبوری میکنید باهاشون؟

صبوری میکنم عزیزم،حق داری واقعا خسته کننده اس واقعا آدم به مرز جنون میرسه ،من هم کلا آدم عصبی ای هستم ،واسه تنها کسی که صبورم دخترمه،باید به این فکر کنیم که جز ما پناهی ندارن ،این اقتضای سنشونه که همش در حال جنب و جوشن همه چیو بهم می‌ریزن دارن کشف می‌کنن دنیای اطرافشون رو ،بجاش خوشحال باشیم و خداروشکر کنیم بچمون سالمه و این همه وروجکه،هرچی عصبانی بشیم متوجه چیزی نمیشن و فقط اضطراب بهشون وارد میشه ، باید سعی کنیم سرگرمشون کنیم محیط خونه رو ایمن کنیم که از بهم ریختگی و دست زدنشون به چیزی عصبانی نشیم ،خوابش هم هر موقع شرایط روحی خودت خوب بود و هلسا هم درگیر دندون در آوردن یا مریضی ای چیزی نبود تنظیم کن که به مرور راحت شی
واسه همه ممکنه پیش بیاد این حالت ،مامان ها کلی از بارداری تا زایمان و تا بعدش سختی کشیدن و روانشون آسیب دیده ، این حق رو دارن که کم بیارن ،راهش رو باید پیدا کنن و خودشون رو به آرامش برسونن

منک بخاطر همین دعوا کردن میرم دکتر اعصاب

من خیلی صبوری میکنم سه روز قبل خیلی خسته شده بودم همسرمم چند روز نبود ک کمکم باشه پسرمم از شش صبح بیدار شده بود دهنمو سرویس کرده بود دعواش کردم خوابید بعد ک خوابید دو ساعت خودم گریه میکردم 😭😭 بعدشم بردم براش کلی کادو گرفتم از عذاب وجدانم کم بشه ولی هنوزم ناراحته چرا رو خودم مسلط نبودم دعواش نکنم
با این حال پسرم قبل خواب گریه افتاد ک دعواش کردم کلی تو خواب بغلش کردم گریه کردم ولی وقتی بیدار شد با اینکه همسرمو چند روز ندیده بود اومد بغل من ی کوچولو ترس داشت ولی منو میخواست دلم آب شد براش 🥹😭

منم اعصاب ندارم نمیدونم چکارکنم خوش بحال صبورا

منم‌مثل توام و درکت میکنم جدیدا همش داد میزنم‌جیغ جیغو شدم بعدش پشیمون میشم و باز همون چرخه.. نگاش میکنم دلم براش میسوزه ک ی مادر مثل من‌داره ک قدرشو نمیدونه گاهی مثل من انگشتشو جلو لباش میگیره میگ ساکت اونلحظه از خودم متنفرم میشم هیچوقت فک نمیکردم اینجور مادری شم عصبی و بداخلاق(اینم بگم‌دخترم بشدت وابسته و شیطون و بدقلق حتی نمیزاره دسشویی برم الان از صب هیچی نتونستم بخورم

حق داری درکت میکنم منم شرایطم مثل توهه اما چه میشه کرد باید تحمل کرد