الان یه چیزی یادم اومد که اعصابم داغون شد شوند راستم دارد گرفت از غصه
دوران بارداری اصلا شوهرم نزدیکم نمیشد
حتی نوازش نمیکرد منم خیلی نیاز داشتم هم نوازش هم رابطه
خیلی زیاد حس پوچی میکنم
هیچوقت نوازشم نکرد بخاطر همین خیلی حس بی ارزشی میکنم
یهو ته دلم ازش متنفر میشم
دلم می‌خواد نبینمش تزش جدا شم

آدم تو دوران بارداری خیلی حساس میشه و رفتاراری دیگران رو تا آخر عمرش فراموش نمیکنه

عزیزم منم از دوران بارداريم متنفرم وقتی بهش فکر میکنم میخوام شوهرمو خفه کنم : دوران خیلی سختی رو گذروندم به علت ویار شدیدی که داشتم از همون ماه اول تا آخرای ماه بارداريم خونه مادرم بودم چیزی که نمیتونستم بخورم از اول بارداري تا لحظه زایمانم . بوی پیاز و گوشت و مرغ و ..... حالم بد می‌کرد نمیتونستم مهمونی برم ولی شوهرم میفتاد بجونم که چرا نمیایی خونه مامانم خونه داداشام مهمونی هرچی میگفتم همش خون ب دلم می‌کرد و نمیفهمید فکر میکرد دروغ میگم همش باهام دعوا و ناراحتی داشت محبت و نوازش و ....بخوره تو سرش .... ۵ فروردین تمام دست و صورت و بدنش سوخت ولی یکی نیومده شوهر منو ببره حمام بشوردش و پماد بزنه هم پدر داره هم ۴ تا برادر اما هیچ کدوم نیومدن ببرش حموم منم یه ماه مونده بود به زایمانم با اون شکم و وضع بدم هرشب مجبورم می‌کرد که بشورمش و پماد بزنم به تمام بدنش و دست و صورتش ...... خیلی خیلی سختی کشیدم از دستش خون به دلم متنفرم ازش 🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯

الان جدا شدین؟