۱۶ پاسخ

کاملا طبیعیه عزیزم وابستگی تو لچه های این سن خیلی زیاده ولی یه سری بازی هایی که خودش بیشتر دوست داره رو براش فراهم کن ،مثلا پسر من عاشق آب بازیه،یا عاشق ظرف و ظروف و قابلمه و ایناست میزارم جلوش دراشونو باز و بسته میکنه یا چیزی داخلشون میندازه،و کتالایی که دوست داره باهاشون سرگرم میشه ورق میزنه

دختز منم‌همینه چون تنهاین
اگه بچه‌ای دیگه باشه بااون سرگرمه‌دور من نمیاد

دختر منم مثل هیماست ،اگه سرپا باشم که اونقدر شلوارمو می‌کشه و گریه می‌کنه تا بغلش کنم ،فقط در حد سه چهار دقیقه با سطل برنجی و سبد جا پیازی سرگرم میشه

تنهایی اصلا بازی نمی کنه یا من باید باهاش بازی کنم یا اون بیاد تو کارای من دخالت کنه مثلا کلا زمان ظرف شستن رو چسبیده به پاهام

مگر اینکه یه کار هیجان انگیز بهش پیشنهاد بدم مثلا یه پارچه پهن می کنن با یه کاسه شن و قاشق
یا کاغذ و مداد می دم خط خطی کنه
ظرف نخود لوبیا رو می زارم جلوش و
...
که البته اینا هم فقط برای چن دقیقه سرگرمش می کنه

دختر منم شاید ۵-۶ دقیقه با خودش بازی کنه
لگو بازی دوست داره، توپ، کلا از ی چیزی بریزه تو ی چیز دیگ

بله دقیقا اینطوریه منم فعلا می‌خوام تا ۱۸ماهکی مدارا کنم میگن بعد ۱۸ ماه کم کم وابستگیش کمتر میشه
فقط در صورتی خودش می‌ره پی بازی که من کف خونه دراز بکشم و مهدیار مطمعن باشه که من جایی نمیرم

پسر من عاشق بازیه با هرچی در طول روز خودش با خودش بازی میکنه با من بازی میکنه خسته هم که میشه میاد میچسبه به من

من اسباب بازیم خریدم نگاه نمیکنه

لباستو منم دارم ائل آی دیده میگه مامان😅

هیچی حتی یک دقیقه

طبیعیه
دختر منم همینه

پسر من ک کلا اصلا منو به رسمیت نمیشناسه مگر باباش نباشه

بین اسباب بازی جدیدم بخر باید تو هم کنارش باشی وگرنه جیغ میزنه

دو دقیقه شاید 😂مگر اب بازی کنه بامن کار نداشته باشه

دختر من در صورتی با خودش بازی میکنه که بره تو اشپز خونه کابینت هارو بهم‌بزنه 😂

اگر دخترت قبلا بازی میکرده و الان نمیکنه ممکنه جهش رشدی ۱۸ماهگیش زودتر شروع شده تو این زمان شیر بیشتر میخورند وگریه و جیغ ردن و غر عر کردنای بی دلیلشون بیشتر میشه حتی اگر مستقل میخابیدن موقه خاب بداروم میشن و ممکنه بیان پیش شما و همش بغل و توجه و بازی میخان که اگر تازه این طوری شده مدارا کن تا بگذره ولی اگر همیشه این طوری بوده نیاز به اغوش داره تا میتونی بغلش کن بازی قایم موشک کن با هم وسایل پنهان و پیدا کنین تا مفهوم پایداری شی رو متوجه شه. اجازه بده ازاد باشه تا اعتماد به نفس و قدرت حل مسله بیشتر بشه مثلا من موقه ظرف شستن بچه رو میرازم رو سینک ی ظرف پلاستیکی و اسکاج و ریکا هم میدم خودم ظرف میشورم اونم بازی میکنه و وقتی کارم تموم شد میبرم میشورمش.اگر جمع کردن اسباب بازی سخته واست براش استخر پلاستیکی بخر وبزار اونجا بازی کنه یا اگر مثل من تمیزی برات مهم نیس بزار ریخت و پاش کنه ودر کنارش بازی جمع کردن رو یاد بده معمولا تو سن دخترت دستورات ساده رو انجام میدن مثلا توری توپاشو بگیر دستت و بگیر مامان باهم بازی کنیم برو اون بیار و بنداز اینجا هم بازی براش و هم مفهوم نظم رو یاد میگیره و بهش بگو مامان خودت برو بازی کن و من از اینجا نگات میکنم کم کم یاد میگیره و مستقل بازی میکنه و کم کم فاصله تو زیاد کن من تو اشپرخونه هستم اون تو سالن حین بازی کردنش صداش میکنم و میگم پسرم کجایی و میگم مامان تو اشپزخونه هست

سوال های مرتبط

مامان دردونه مامان دردونه ۱۶ ماهگی
درباره بازی- ۸
من خیلی دنبال این بودم که هم سن و سال پسرم پیدا کنم تا باهم بازی کنن. ولی تجربه ام نشون داد که این سن برای هم بازی شدن خیلی زوده. مطلبش رو هم خوندم که بچه ها تو این سن بازی نمیکنن. یه پدیده ای هست به اسم بازی موازی. یعنی هر کدوم برای خودشون بازی میکنن.
بچه های کم سن تر ، بچه های بزرگتر و بچه های دقیقا هم سنش رو امتحان کردم.
کلا از دیدن هر نوع بچه ای خوشحاله☺️
بچه های کوچیکتر رو دوست داره نگاه کنه و ناز کنه و دست بزنه. بچه های هم سن خودش خوب میتونن با هم راه برن، بیشتر با هم به به میخورن و دبنال هم راه میفتن و سر اسباب بازی دعواشون میشه😅
بچه های حدود ۲ یا ۳ سال خیلی تجربه جالبی نبوده. چون خیلی تو اون سن بچه ها بچن و همینطور لجباز و خودمحور میشن.
بچه های سن بزرگتر حدود ۴ یا ۵ و ۶ هم با دخترا بهتر کنار میاد.مواظبشن. رعایتشو میکنن. پسرها خیلی ورجه وورجه دارن تو این سن انگار‌ یه جا بند نمیشن که البته طبیعیه.
بچه های بزرگتر که دیگه مدرسه ای شدن هم خیلی دوستش دارن خیلی توب مواظبشن. ولی خوب دیگه پسرم نمیتونه به اون صورت باهاشون بازی کنه.
و اینکه تو این سن باید حتما بازی با نظارت و دخالت بزرگترا باشه. باید اگه دعواشون‌میشه دخالت کرد حتما.
سن پسرم ۱ سال و ۴ ماهه.
و از همون موقعی که میتونست بشینه قرارهای دوستانه براش میذاشتم.
الان چندتا دوست داره که خونمون میان و خونشون میریم. فکر میکنم بیشتر دوس داره که نی نی بیاد خونمون و باهاش تو اتاقش بازی کنه. ولی رفتن به خونه بقیه و اسباب بازی های جدیدم خیلی براش جالبه.
خانه بازی هم بردمش چند بار. از وقتی تونست خوب راه بره. ولی با کسی هم بازی نمیشه. خودش بازی میکنه ولی بودن تو محیط بچه ها رو مسلما خیلی دوست داره.
مامان هامین مامان هامین ۱۷ ماهگی
مامان گلیا سلاممم.
یه چندتا نکته با توجه به کامنتایی که راجب بازیا میگیرم خواستم بگم شاید بدردتون بخوره.
وقتی شما یه بازی با بچه انجام میدید ممکنه ۲ دقیقه یا حتی نیم ساعت بازی کنه و اصلا قرار نیست همه بچه ها یکسان تایم بازی داشته باشن.
مورد دوم اینکه تو این سن هنوز علایق مشخصی ندارن و ممکنه اصلا از یه مدل بازی خوششون نیاد برای همین باید هروز بازی جدیدی باهاش تجربه کنینی.
پاره کردن خراب کردن کندن وسایل پرت کردنش شکوندنش همه اینا طبیعت بچه هاس چون دارن کشف میکنن یاد میگیرن.
بچه تو بازی قرار نیست با ما همکاری کنه ما باید با بچه ها همکاری کنیم و ممکنه اصلا جزیان بازی تغییر بدن پس هیچ اجباری نیست که بچه با همون مدل بازی پیش بره.
امروز که من لیوانارو برای هامین چسبوندم وسط بازی تصمیم گرفت سبد پایین لیوانارو برداری و توپاش بیفتن زمین و صدا بدن یا همزمان میگفت دوتا توپ بیاد پایین.یا تو بازی ماهی خیلیی اذیت میشد که پولکا به جاهای دیگه نمیچسبن و دوروز درگیر این بودم که با ارامش بگم نمیشه فقط برای بدن ماهیه تا یادگرفت.
این بازیها مجموعه بازیای دستورزی هستن که ممکنه هرکدومش برای بچه ها جذاب باشه یا اصلا نباشه.پس به خودتون و بچه ها اصلا سخت نگیرین❤️