نمیخوام ناشکری کنمااا ، اتفاقا خیلی هم خداروشکر میکنم که خدا دوتا دسته گل بهم داده
اما یه وقتایی کم میارم میگم مگه چندسالمه که خودمو انقدر درگیر بچه اینا کردم خواهرشوهرا و دخترداییم کلا اطرافمو میبینم که ازدواج کردن سه چهارسال گذشته عشق دنیا رو میکنن راحت اینور اونور میچرخن تو دلم میگذره میگم خودمو خیلی زود درگیر بچه کردم 😓
واسه شما هم پیش اومده ؟!
اما بازهم میگم بابت داشتنشون شکر میکنم 🙏🏼

به این فکر کن بچ های تو بزرگ می شن تو راحت میشی ولی اونا تازه درگیر میشن با بچه 🤣🤣🤣بعد تو رو میبینن بچه‌ها ت بزرگ شدنه حسرت تو رو میخورن میگن خوشبحالش

به این فکر کن چندسال دیگه تو راحت میشی اونا باز درگیر

آره عزیزم برای هر مادری پیش میاد این فکرا... کاملا طبیعیه و خودتو سرزنش نکن اصلا... فقط این حس هایی که میاد سراغت رو بپذیر و بدون که طبیعیه

عزیزم همه همینطوری هستن یعنی میشه آدم تو زندگی با این پست و بلندی ها کن نیاره خدا خودش داده خودشم حواسش هست

ببین به این فکر کن که چند سال دیگه با بچه هات میری بیرون عشق می‌کنی
الان جوانی حوصله داری وقت میزاری براشون چند سال دیگه مثل الانت که نیستی
بعدشم از کجا میدونی که اونا عشق. دنیا رو میکنن شاید مشکل دارن برای بارداری و دارن حسرت زندگی تو رو میخورن
من که نظرم اینه آدم بچه هاشو با فاصله کم بیاره که هم بازی هم باشند و هم خودت تجربه هات یادته همم اذیت میشی اما دیگه ی عمر راحتی

منم نظرم نهایت استفاده اول از مجردی
و بعد از دونفره بودنه
خودمم همین کارو کردم راضی ام
ولی خب هر کسی زندگی و شرایط خودشو داره نمیشه مقایسه کرد

چی بگم من نمیدونم چندسالته
چند وقت بعد بچه اوردی

ولی این حس در کل برای همه پیش میاد

منم خیلی به این فکر میکنم میگم زود بچه دار شدم و پشت هم افتادن الان پسرم 7 ماهشه دوماهه باردارم واقعا موندم چیکار کنم هم میگم باهم بزرگ میشن سختیشون یهوییه هم میگم من هنوز 19 سالمه و میتونم از پس دوتا بچه بربیام

خب شما مگه بعد چه مدت بچه دار شدید؟ بنظر منم چند سالی رو باید دو نفره سپری کرد. ما بعد ۵ سال تصمیم گرفتیم و راضی ایم

منم وقتایی ک فشار رومه اینطوری میشم