۱۵ پاسخ

منم همین احساس رو دارم و اطرافیان هم هیچ درکی از وضعیتم ندارن

😫😫😫 منم

اره‌گلی من اول خیلی اوضاعم افتضاح بود رفته رفته بهتر میشی سعی کن بری خونه مامانت مصلا یا کسیو بیاری پیش خودت

اره من این حسو دارم

لابد کمکی نداری

طبیعیه عزیزم من با اینکه دورم خیلی شلوغ بود ولی این حسا رو داشتم الانم گاهی دارم
وخیلیم زودرنج شدم

سعی کن روزی نیم ساعتم شده از خونه بزنی بیرون حالتو خیلی بهتر میکنه

طبیعیه عزیزم اگ میتونی گریه کن منم مث تو بودم الان بهترم بچه کمتر اذیتدمیکنه باهاش بازی میکنم میخنده خستگیام از بین میره🫠

طبیعیه یزار بعد ۴۰ـ۵۰ روزگی که شروع میکنه بهت خندیدن همه سختیا و اذیت شدنا یادت میره و از خنده اش انرژی میگیری ،من روز ۱۰ زایمانم تو مطب دکتر زدم زیر گریه از حال بدی ،دکتر گفت خوب میشی هورمونات بهم ریختن

من بدترم روزی چندین بار گریه میکنم وقتی بچمم اذیته هی دکتر میبرم هی میگن هیچیش نبس اما داروهاشون خوبش نمیکنن یه لیست بلندبالا میدن هیچی نخور دوساعت و نیمی یبار شیر بدش و حس میکنم بچم‌گرسنس که شدید گریه میکنه هرکی یه چیزی میگه کلافه ترم کرده شوهرمم درکم نمیکنه

منم همینطورم دقیقا..حس قربانی بودن دارم..حس تنهایی..کمکی دارم ولی این حس تنهایی که میگم منظورم جسمی نیست..تنهایی روحیه

عزیزم طبیعیه یه مسولیت سنگین افتاده رو دوشت تا بخای عادت کنی و بپذیری یکم زمان میبره برات عادی میشه

مال اینه بچه ازت جدا شده وه به دنیا اومده یواش یواش خوب میشی

شایدم افسردگی پس از زایمان گرفتی جدی بگیر وبه یه دکتر روانشناس سر بزن

طبیعیه عزیزم کم کم بهتر میشی منم اوایل همینجوری بودم

تنهایی یا کسی پیشت میمونه کمک؟

سوال های مرتبط