مرده کلن همینن از خود راضین
شوهر منم گاهی کلافه میشه وقتی بچه رو بهش میسپارم، اولش که سرحالن و بازی میکنن خوبه ، پسرِ منه ، جیگر منه و ایناست حرفش ، یکم که میگذره و همش میگه بیا بچه تو بگیر، بیا بگیر نمیتونم ، منم میگم دو دقیقه پیش که پسر تو بود حالا شد بچه من 😑 مگه از خونه بابام آوردم 😬 میگه از هر جا آوردی اشکال نداره تو رو خدا بیا بگیرش، منم میگم کارام مونده ، حاضره بیاد کارارو بکنه ولی بچه رو نیم ساعت نگه نداره ، ولی باید کم کم بهش بسپاری که عادت کنه خیلی خودش و دور نگیره از بچه و کاراش ، بچه غیر مادر ، پدر هم نیاز داره
همسز منم بعد این همه سال نازایی هم همینه
اصلا با دخترم وقت نمیگذرونه دائم عصبی
شوهرت غر میزنه مگه بچه رو از خونه بابات آوردی عزیزم بگو بچه خودت دیگه من چیکار کنم خلق وخوی خودش که توی بدن اون بچه هستش دیگه بده بهش یکم ببره بیرون دورش بزنه توهم به کارات برس به شوهراتون همکاری یاد بدید مادر غر میزنه چیه دخترم مگه فقط بچه شما هستش
هی خواهر مردا دوست دارن بچه گریه نکنه
جوابشو نده ی نفس عمیق بکش برو سراغ کارات
بگو دلش میخواد🤣
سعی کن بچه رو هرجور شده بسپاری بهش باید عادت کنه
ا.
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.