۸ پاسخ

من اولین مسافرت بچه هاتو۱۱ماهگی بود کمکی داشتم یعنی بامامانمینا رفتیم مسافت هم ۵ساعته بود صبح زودکه بچه هاخواب بودن رفتیم نزدیکهای رسیدن بیدارشدن اصلاهم اذیت نشدیم وخوش گذشت

من ۱۰روزشون ک بود بخاطر شرایطم رفتیم شهرستان
تا الانم هر ۲ماه رفتیم اومدیم
همیشه یه کمکی تو ماشین باید باشه باهام برا پسر ۱سالونیمم ک نگهش دارن
۲قلوهامم تا فعلا کوچیکه جا درست میکنم بخوابن راحت

من دوقلوهام ۵ ماهه بودن که اولین مسافرتشون رو رفتیم.حتما باید صندلی ماشین داشته باشین .چیزی ک من خودم کمکم کرد تو هرموقعیتی ک پیش میومد آروم برخورد میکردم .بچه ها کلا توماشین بیشتر وقت رو خوابن.چندساعت یکبار هم ک می ایستادیم عوضشون میکردم و شیرآماده میکردم توماشین بهشون میدادم.
همینجور از صندلی جلو شیشه هارو میگرفتم دهنشون

ببین پشیمون میشی از من بشنو
من چند بار وقتی که وقت خواب بچه ها بود رفتیم مسافرت تو راه اذیت نکردن ولی به قدری بعدش اذیت کردن که منو همسرم میزدیم به سرمون که چیکار کنیم چون محیطشون عوض شده بود کلا غذا نمیخوردن نمیخوابیدن فقط جیغ جیغ

سلام عزیزم دوقلوهاتون چند سالشونه؟؟ اگه کمکی داشته باشین اوکیه وگرنه دست تنها اذیت میشین

دهنمون سرویس میشه رفتنی

من ک نرفتم و ب شدت هم نیاز ب سفر دارم ولی حتی تصورشم نمیتونم بکنم برم سفر
ب همسرم میگم من وقتی میام سفر ک اینا رو از جیش گرفته باشیم😅
آخه پسرای من تو ماشین راحت نیستن مثخیلی از بچه ها ک میخابناینا اصلا ماشینو دوس ندارن

من رفتم مسیر هشت ساعته که البته ما ده ساعته رفتیم
بستگی به بچه ها داره واقعا بچه های من توی ماشین خوابشون میبرد توی کریر گذاشته بودم صندلی عقب
بین راه هم می ایستادیم و پوشک شون رو عوض میکردم و شیر میدادم بهشون
اما برگشتن یکی از قل هام یکم اذیت کرد
من تنها رفتم
اما اگر کمکی داشته باشی قاعدتا بهتره و کمتر خسته میشی
ولی به هر حال توقع سفرهای قبل رو نداشته باش

سوال های مرتبط