چند روز بود این ساعت ها که همسرم دخترمون رک می‌برد بیرون .. منم میرفتم برا پیاده روی ... ولی از کوچه انون میرفتم تا یه ۴ راهی ... پیاده روی تند .. رفت و برگشتش میشد نیم ساعت ..
خیلی عرق میکردم خیلی حس خوبی داشتم ولی میبینم ادم تو کوچه خیابون که راه میره .. و این هر روز میشه انگار کاسب ها می‌شناسنت یه قسمتی تاریک میشه کلا انگیزه ان رو از دست دادم .. نمیدونم چطوری میتونم این نیم ساعت پیاده روی رو انجام بدم ... حس خوبی ندارم الان

پارک خیلی خوبه
بشناسن عیب نداره میدونن پیاده روی میکنی و پیاده روی برای بدن خوبه
خیلی خوبه کاسب ها هستن و تنها نیستی و تو کوچه تنها نمیترسی
و اینکه ن تو کاری به کاسب ها داری ن اونا به تو
پس ذهنتون رو درگیر نکن و کارتو انجام بده

خودت باش ولذت ببراز پیاده رویت دور برت هم برات مهم نباشه اهمیت نده

با همسرت برو پارک
اون دخترت رو بچرخونه شما پیاده روی کن

اگه میتونی صبح زود ،برو پارک
اون زمان هم جو اش خیلی خوبه

برو تو پارک