حالم خیلی بده نمیدونم چرا چتد وقته همش دخترمو با بقیه هم سناش مقایسه میکنم از لحاظ قد و حرف و زدن و همه چییییز
میدونم کارم اشتباهه ولی دست خودم نیس
چیکار کنم اینجوری نباشم
دختر من اصلا از غذا فراریه نمیتونه خوب بخوره توجمع همش درحال بازیگوشیه نمیاد سر سفره ی ذره برنج دهنش بزارم نیم ساعت تو دهنشه
این چیزارو میبینم خیلی حالم بد میشه چند وقته مدام افسردم فقطم بخاطر غذا نخوردن دخترمه

دختر منم بجای اصافه کردن کم میکنه منم نگرانم بخدا اینقدر فشار میکشم خودمم ۵ کیلو وزن کم کردم امروز،رفتم رو ترازو شدم ۵۴ از ۵۹

خواهر دوستم الان ۱۷ سالشه
تا ده سالگی اینطوری بود
بعدش نزدیکهای بلوغ خوردنش درست شد و یه قدی کشید ماشالله که نگو
قبلش قدش خیلی کوچکتر از هم سنهاش بود

درکل اینو گفتم ک اکثرررا موقع بلوغ درست میشه
الانم ببین چیا بیشتر دوس داره با اونا سعی کن ب بدنش غذا و ویتامین برسونی
برا عروسکهاش سفره وا کن... مسابقه بذار براش
و اینکه اصلا اصلا رو خودت کار کن ک مقایسش نکنی با بقیه میدونم سخته ولی از لحاظ روانی بچتو اینجور بار میاری ک بقیه خوبن تو بدی، بقیه از تو بهترن، جذابترن.. ب مرور سی سالشم شد این ذهنیت ازش پاک نمیشه
بگو تو هرجورم باشی از همه بچه ها بهتری واسم
موقع بازی کردن میوه خورد کن بذار واس عروسکاش.. یا بذار کنار جایی ک بازی میکنه اصلا هم‌نگو بخورش... یا بگو ب اینا دس نزنیا من میام بخورم😀

درکل که میگذرن اینروزا عزیزم❣️🥹

ببر ازمایش