مامانا عذاب وجدان دارم نمیدونم چکار کنم ،،خیلی خیلی از فرق گذاری بدم میاد خیلی ولی دخترم شده نفسم شده دلیل حال خوبم تو بدترین حالت عصبانی و ناراحتی باشم ولی دخترم یه لبخند بزنه حالم خوب میشه خیلی خیلی دوسش دارم ،،،پسرم دوست دارم اونم خیلی نکه دوس ندارم ندارم ولی دخترم انگار بیشتر ،،،اصلا بینشون فرق نمیزارم ولی انگاردخترم از موقعی که اومده تو زندگیم حالم بهتره باهاش

🥲عیبی نداره .طبیعیه
منتها سعی کن توی رفتارت فرق نزاری بینشون .
فقط در حد یه حس قلبی بمونه

بااین رفتار گند میزنی تو ایندشون
سعی کن دوتاشو ی اندازه دوس داشته باشی

منم واقعاً همین حس ها رو نسبت به پسر بزرگم دارم،وقتی عصبانی هستم ،میاد تو بغلم واقعاً آروم میشم ،در این حد،شبا اگه کنارم نباشه،خوابم نمیبره،ولی خیلی شبا میره خونه بابام اینا میخوابه یا رو تختش،اماذقبلش کلی باید تو بغلم باشه و باهاش بازی کنم،بیشتر روزا با خودم میبرمش سرکار،ولی کوچکه هم خیلی دوسش دارم خیلی زیاد،وقتی از سرکار میام دیگه دائم بغلمه و باهاش بازی میکنم و شیرش میدم و غذا میدم به دوتاشون،و به بزرگه گفتم داداشت چون کوچکه نیاز به مراقبت بیشتری داره،طبیعی هست ،مادر و پدرا یکی از بچه هاشون رو بیشتر دوست دارن

ولی هیچی مثل بچه اول نمیشه

اگه دخترتون فرزند کوچیکتر باشه ممکنه این حس بخاطر این باشه که نیاز به مراقبت بیشتر داره ، ولی سعی کن به ظاهر هم شده اگه دخترتون رو بغل میکنید حتما اون لحظه که پسرتون هم هست به اون هم توجه کنید چون خدای نکرده از نظر محبتی بین مادر و فرزند فاصله بیافته در آینده اصلا برای بچه خوب نیست و فقط بزار این حس توی قلبت بمونه و هیچوقت به شوخی هم به زبون نیار چون این حرفا درست روی مغز بچه میشینه و سرد میشه ، اون وقت تو بزرگسالی تو جاهای دیگه ی زندگیش خودش رو نشون میده ، دیدم که میگم ،البته شرایط محیطی و رفتاری اطرافیان هم توی این حس بی تاثیر نیست،ولی سعی کن بین هر دوتاشون تعادل بزاری ، چون دوست داشتن زیاد هم به یک فرزند آسیب زننده هستش ، دیدم که میگم
کلی فقط توی قلبت توی قلبت نگه دار

از نظر علمی ثابت شده هست پدر و مادر یکی از بچه ها بیشنر دوس دارن
علم ثابت کرده

الان چون کوچیک تره این حس رو داری طبیعیه

اخه کوچیکه بنظرم طبیعیه

بچه کوچیکه است دخترت؟