مامانایی که فاصله سنی بچه‌هاتون خیلی کمه، از تجربه‌هاتون بگین. چطوری با مشکلاتش کنار اومدین؟
من هنوز پیش مامانمم خیلی وارد چالش‌ها نشدم ولی مسئله کم‌خوابی داره اذیتم میکنه.
پسرم دوسالشه. حدود ۱۲ میخوابه دیگه حداکثر ۱۰/۵-۱۱ بیداره. از اون طرف نی‌نی تا ۱-۲ بیداره. وقتیم میخوابه مدام صداهای مختلف از خودش درمیاره من از خواب میپرم. دوباره حدود ۵صبح بیدار میشه نمیخوابه تا ۷-۸ صبح😪 گرسنه هم نیست که شیر بدم بخوابه ولی توجه میخواد. محلش نذارم نق میزنه. باز تا میخوابه میام بگیرم بخوابم پسرم بیدار میشه. بعدش دیگه نی‌نی میره تو فاز خواب خرسی تا دوباره شب بشه😂 تو دول روز به زور باید بیدارش کنم شیر بخوره. هیچ صداییم در نمیاره. اینه که تو طول روز همش خوابالوام. اینجا یه وقتایی پسرمو میسپرم دست بقیه خودمم کنار نی‌نی میخوابم ولی موندم رفتم خونه چطور میشه دست تنها با این وضعیت؟😓 همش میترسم یه گوشه خوابم ببره پسرم بره یه بلایی سر نی‌نی بیاره

بابامم ک ده تا شوهره براش
داداش بزرگمم ک بیستا شوهره هر غذایی نمیخوره و کلی ناز و گوز داره

بیچاره مامان من ک چهارتا بچه داره
یکی کلاس اوله دبستانه دختره
دومی هم دختره کلاس دوم دبستانه
سومی پسره کلاس سوم دبستانه
چهارمی هم پسره تازه پنج سالشه و از لحاظ ذهنی عقب مونده اس نیاز داره حتی برا اب خوردن یکی کمکش کنه
مامانم خواهر نداره و مامانشم یه شهر دیگه زندگی میکنه
منم ک خونه خودمم تازه زایمان کردم
یعنی بیچاره مامانم کمر نمونده براش مسیر خونه تا مدرسه رو روزی سه چهار بار طی میکنه و... کلی کار دیگه

پسرت بعد ازظهر ها نمخابه

منم یک بچه دارم میترسم به یکی دیگه فکر کنم