من دیگه روحم و جسمم کشش نداره ، همش تنها با بچه ام توی یه اتاق ۶ متری ، بغلمه دارم میتابم ، دیگه بعضی وقتا که بد قلقی میکنه عصبانی میشم با زور بغلش میکنم اونم ناراحت میشه، اعصابم خورده ، دیگه نمیکشم

حالا بزرگتر بشه سخت تر میشه همش بغل میخواد همه چیو میخواد بگیره من که پارم دیگه

بچه رو بغل کن یا بزار تو کالسکه برو بیرون،حتی تا سر کوچه اگه شده
وقتی تنهایمو و حالمون بد بچه میفهمه بیشتر اذیت میکنه
امروز عصر شیرشو بده و ده دقیقه با بچت از خونه بزن بیرون خوب میشی

دست تنها خیلیییییی سخته من اومدم شهرستان خونه بابا یروز چند ساعت بچرو نگه داشتن میگن واااای تو تنها اینو چجوری نگه میداری

عزیزم شما هنوز یکی داری
من که دیگه داغونم
نمیدونم کی گریه و نق نقاشون میخواد تموم بشه ما حتی اگه بیرون هم بریم که حال و هوا مون عوض بشه خسته تر میشیم از بس بچه ها بغل کسی نمیرن و گریه میکنن
پرستش چند روز دیگه دو سالشه هنوز یه خواب شب راحتی نداره
بعضی وقتا خیلی کم میارم
گله میکنم یهو میگم خدایا ناشکری نباشه

عزیزم دیگه راهی ک اومدیم،ازخدا بخواه کمکت کنه ان شالله خود خدا صبرمونو زیاد کنه ،منم گاهی اوقات خیلی عصبی میشم،پسر اولم ۸سالشه خیلی لجباز،مدرسه رو هم هست گاهی خیلی عصبی میشم دیگه چاره ای نداریم فقط خدا کمکمون کنه

منم تنهام از اول تم کسی نبود کمکم کنه

منمممم همینطورررر

بمیرمممم
چرا تنها چرا اتاق ۶متری🥺

چاره ای نیست همه همینیم اگر کار شوهرت ازاده بگو یه وقتایی زود بیاد خونه بچرو بگیره ب خودت برسی