۱۱ پاسخ

تجربم میگه زود بره سرجاش بهتره دختر بزرگم نه سالش بود آخر سر با گریه و زاری آزمون جدا شد شوهرم می‌رفت کنارش می‌خوابید بعد که خانم خوابش می‌برد میومد سرجاش

چند باری امتحانی خوابوندمش روی تختش انگار بچم تو قفس بود منو نمی‌دید جیغ میزد خودمم کنارش نباشم خوابم نمیبره

من دخترم الان ۵ سالشه از پارسال دیگه جدا میخابه...
خیلی هم راحته

پناه حدودا دوماه ونیم شاید حتی بیشتره ک جدا میخابه
رو تختش ن تشک گذاشتم رو زمین میخابه نصف شب بیدارشد میاد پیشم صدام میکنه دوباره میبرم میخوابونمش یا میاد پیشم میخابه دوباره میبرمش سرجاش

من دوماهه جداش کردم
بستگی ب بچت داله

درست و اصولی‌ش از ۹ ماهگی ست من حدود ده ماهگی گذاشتمش توی اتاق خودش بدون اذیت عادت کرد هم خودش راحته هم ما و اینکه بعضی ها میگن حرف بزنه که اگر مشکلی بود بتونه بگه بچه با گریه مشکلش رو نشون میده نیازی به صحبت کردن نداره که مثلا اگر خواب ببینه یا چیزی بخواد گریه میکنه یا نق میزنه

هر چه زود تر بهتر اتفاقا من الان تو این قسمت از ماجرا هستم جا دخترامو جدا کردم
کچیکه ۱ سالو نیمه و بزرگه ۴ سال کامل
بزرگه پدرمو در آورده هر شب دعوا داریم و غر میزنه و شوهرمم نمیتونه ناراحتی اونو ببینه اعصابش خورد میشه دوشب اونا رو تو اتاق خوابوندم خودمون تو حال ولی امشب گفت باید تو خونه باشم حالا اونا اونور خونه خابیدن ما هم اینور

روانشناسا میگن تا ۷ سالگی باید پیش پدر مادر بخوابه

ن من ن شوهرم قصدشو نداریم کاریم بخوایم کنیم میریم ی اتاق دیگ و دوباره برا خواب برمیگردیم

من بچمو هروقت که بتونه حرف بزنه اتاقشو جدا میکنم
زبونم لال شب خواب بد ببینه بیاد پیشم بگه ک چیشده
دستشویی داره بگه
خدایی نکرده جاییش درد داره
بقول شما از پس خودش بربیاد

منم خودم به شدت وابستم ولی رو تختش میزارم
خودمونم پایین تختش

سوال های مرتبط