من آدمی بودم که قبل بچه کتاب میخوندم کارای هنری میکردم کار میکردم راحت خرید میرفتم خونم همیشه برق میزد وقتم در اختیار خودم بود همیشه حس میکردم بچه میخوام کمبود بچه رو حس میکردم ، الان که بچه دارم حس میکنم من قبل بچه هیچکار نکردم و اینکه اصلا آمادگیشو نداشتم مدام دارم دعواش میکنم گریه میکنم پرخاشگر شدم عصبی شدم همش حس خود کم بینی دارم حس میکنم بخاطر بچه عقب افتادم و... هرچی بزرگتر میشه عوض اینکه من راحت بشم تنشم باهاش بیشتر داره میشه از رفلاکس و بدغذایی و بالا آوردنش و جیغ زدن خسته شدم بعضی وقتا وقتی گریه میکنه گوشامو میگیرم صدا نشنوم فقط منم کم آوردم؟

عزیزم خودت میگی که بچه میخوای
تا چند سال همینه وضع
منم هر دوسه روز کتاب میخوندم
کلاس خیاطی میرفتم
داشتم گواهینامه میگرفتم
همش مونده
الان خیلی هنر کنم ماهی چندصفحه کتاب
خونه هم که کلااااا پر
تغییر دکور
کثیفی
ولی خب بچه داری همینه
تموم تلاشمو میکنم
براش وقت میذارم.
بتونم با یه قهوه ای حالمو خوب کنم‌
چون دارم کار بزرگی میکنم.
دارم بچه داری میکنم به صورت تمام وقت
که اشتباهات مادر پدرهای قدیم رو انجام ندم
الان که دارم اینو میگم چشمام به زوربازه
دخترم یه هفته س خوابش بهم ریخته.
حتی اون تایم ظهر هم که میخوابید ندارم.
همش در اختیارم.
باید بپذیری و لذت ببری.
اون خیلی کوچیکه.تو به این دنیا اوردیش
با دعوا کردنش فقط داری اذیت میکنیش
اون فقط به همراهی تو نیاز داره

همه ی اون کارایی که قبله بچه داری میکردی یه روز برمیگرده و دوباره شروع میکنی ولی این روزایی که داری با بچت میگذرونی دیگ برنمیگرده پس نزار برات حسرت بشه بگی کاش بیشتر باهاش وقت میگذروندم کاش کمتر سرش داد میزدم که الان آسیبایه روحیشو نبینم و کاش از بچگی و بزرگ شدنش لذت میبردم

تنها نیستی
تو یه مادر قوی هستی اینو همیشه به خودت بگو
تو تونستی یه بچه رو به دنیا بیاری بعدشم ازش مراقبت کنی

هی خواهر با جون و دلم درکت میکنم زندگی من ۴ساله که تعقیر کرده الان که فکر میکنم میگم خدایا من دوران قبل بچه چیکار میکردم چجوری زندگی میکردم چرا الان اینجوریم هر چه هم تلاش میکنم به روی خودم نیارم نمیشه .خیلی خسته میشم کم میارم میشینم گریه میکنم .خانوادم کنارم نیستن تنهام با دوتا بچه ی کوچیک شرایط سخت زندگیم .در آخر به خودم میگم روزای بهتر و آسون تر هم میرسه صبر داشته باش دختر قوی 🥲

نه عزیزم تنها نیستی تازه ما ک دوتا داریم اوضامون خیلی بدتره اما سعی کن شاد باشی انرژی مثبت ب خودت و زندگیت بدی تا از این مرحله بگذری

منم بعد ۱۲ سال کار کردن و مستقل بودن خونه نشین شدم
گاهی همسرم می اومد خونه من با همکارام بیرون بودم هنوز
خونم تمیز بود همه چی نظم و قانون داشت
حالا تو شهر غریب تنها شدم و خونه نشین
دو روز پیش باز ی موقعیت کاری پیش اومد و گفتم نه چاره ای ندارم
اما با بزرگتر شدن بچم نسبت ب قبل بهتر میشم چون کمتر اذیت میکنه ولی خوب حسابی خالی شدم و اثراتشم قطعا ماندگاره

منم هم ناخونکاربودم هم مژع کارولی خوهنوزم مث قبلناخونم همیشه برق میزنه وتمیزه دخترمنم خیلی شروشیطونه فقطم جیغ میزنه

تنها نیستی عزیزم