۹ پاسخ

نمیدونم چرا این جس اومده سراغت .ولی من وقتی عشق و محبت خانواده همسرم و خانواده خودم رو نسبت ب پسرم میبنم خیلی خوشحال میشم .میگم خداروشکر جایی و آدمایی رو دارم که بچه ام پیششون حالش خوبه و نگهش میدارن

و منی ک در آرزوی داشتن شرایط شمام...
اگه بی محلش کنن خوبه؟
ببین شما چ بخوای چ نخوای اون بچه تا همیشه مالِ شماست...ولی محبت اطرافیان اجتماعیش میکنه...خصوصا محبت مادر بزرگ و پدر بزرگا ک از ته دلشونه
گل من همیشه نیمه ی پر لیوانو ببین🥰💖

دوستان ما جاش نیستیم شرایطشو نداریم بیشتر حال بدیش واسه اینه که نزدیک خانواده همسرشه

چرا اینجوری فکر میکنی من بچم و که میبرم خونه مادر شوهرم کلا بچم یسره میخواد تو بغلش باشه اصلا دیگه من و نمیخواد
ازین بابت ناراحت نیستم اصلا چون یه تایمی میتونم استراحت کنم وابسته نمیشه بچه چون تهش مادرش تویی عزیزم

عزیزم اگه رابطتون خوبه و مشکلی ندارین ،نگران نباش بلاخره اونا هم همخونش هستن هی خون خونو میکشه ..ولی هیچکس جای مادرو برا بچه نمگیره خودتو عذاب نده .فکر نکنم هیچ کسی هم حوصله بزرگ کردن بچه ی دیگری رو داشته باشه بخصوص توی این سن .وقتی میبیننش یکم قربون صدقش میرن و تحویل میدنش .بچه هم از روی عادته که ذوق میکنه براشون که طبیعیه .خودت چند ساعت بچه رو بزار برو بیرون وقتی که برگردی میبینی چه ذوقی میکنه برات .

عزیزم اصن فکر خودتو درگیر اینجور چیزا نکن و نگران نباش
امکان نداره بچت بخواد تو رو رها کنه و وابسته شخص دیگه ای بشه چ حالا اون شخص مادر بزرگش باشه یا پدربزرگش
بالاخره اوناهم دوسش دارن اگر محبت میکنن
و قصدی ندارن نگران نباش
اون تایم تو ب جسم و فکرت استراحت بده
و حسی ک بین مادر و فرزند هست رو هیچکس و هیچ چیز نمیتونه عوض کنه😊

حق داری
من خودم دوست دارم کمکم باشن
منتها از هم دور باشیم
اینکه خونتون تو یک ساختمونه سخته
چون اونا هم وابسته پسرت میشه و بعدا ممکنه بیشتر پیش اونا بره
چون پدربزرگ و مادربزرگ با بچه ها خیلی راه میان

دقیقا خانواده شوهر منم اینجوری ان پسرم سمت شون میره منم نگرانم

منم امروز این حس و نسبت به مادر شوهرم داشتم حالم بد شده بودا آمدیم خونه خداروشکر امشب

سوال های مرتبط