دوران بارداری همش میگفتم کاش زود بگذره بچم به دنیا بیاد و استرسم تمام شه... اما الان میفهمم اون استرسا درمقابل استرس و خستگیهای بچه داری هیچهههه بخصوص اگه اولین تجربه مادرشدن باشه.... دو شبه دیگه دست تنهام کمکی ندارم، به شدت نگران و آشفتم..نمیدونم دارم کارمو درست انجام میدم یا نه... بچه که گریه میکنه ترس وجودمو میگیره نمیدونم دارم درست ازش مراقبت میکنم یا نه

عزیزم خدا نعمتش و بهمون داده همه مادرامونم مثل ما بودن بی تجربه، پر از استرس و خستگی های شبانه..

اما الان همه شون خبره و کار بلد شدن...
یکم بگذره یاد میگیریم مام مثل مامانامون قوی و شجاع میشیم، اولش قطعا سخته برامون
انشالله خدا کمک همه مون کنه بتونیم مراقب فرشته هایی که بهمون هدیه داده باشیم

من تا امروز خونه مامانم ولی منم اشوبه دلم باید برم خونم ۱۰ دیگه چون شوهرمم کلافه شده نمیدونم تجربه تدارم تنها نمیدونم چیکار کنم حالا

مامانت نیست؟شوهرت؟

شبا میخوابه؟ واسه من که نه
به خدا دارم دیوونه میشم

مطمئن باش بهترین مادر دنیایی عزیزم این احساس هم به خاطر اینه که تو بینهایت عاشق فرزندتی و مطمئن باش هیشکی اندازه تو ازش مراقبت نمیکنه ❤️