سلام مامانا. من دیشب مهمونی بودم اومدیم خونه خابیده بودم یع دفعه هی شروع شد چیزای منفی اومد توذهنم هی آروم آروم،ترس برم داشت یه دفعه شروع کردم گریه کردن هر لحظه احساس می‌کردم دارم میمیرم دخترم پسرم خواب بودن وقتی به هردوتاشون نگاه کردم نزدیک بود یه بلا سرشون اون لحظه بیارم.. پاهام سست شده بودن خیلییییی حس بدی بود حس خفگی بهم دست داده،بود انگار مغزم داشت منفجر میشد.. چرا اخه،اینجوری شدم خیلی ترسیدم اینقدر دعا خوندم اینقدر ذکر گفتم یکم آروم شدم.. تاصبح هر یه ساعت یبار بیدار میشدم هی🤕

پنیک شدی
منم سر بچه اولم اینجور بودم
باید بری روانپزشک اصلا تعلل نکن
خیلی وحشتناکه تا دو سال داشتمش من

عزیزم حمله عصبیه برو دکتر

انشالله که دیگه پیش نیاد سعی کن آروم باشی اگه خانوادت نزدیکتن بچه هارو بزار براشو و به خودت یه استراحت بده این یکنی به پنیک شبیه پنیک یعنی حمله عصبی وقتی زیاد تحت فشار روانی باشی بدن سعی میکنه این فشار رو بریزه بیرون...اون لحظه با خودت بگو داره تموم میشه تموم شد دیگه و سریع یه ویز سرد بگیر دستت و اگه حس کردی فشارت داره میوفته یکم نمک بریز رو زبونت ولی اینو بدون که تو هیچیت نیست از لحاظ سلامتی هیچ مشکلی نداری

همین یکبار بوده یا قبلا هم اتفاق افتاده؟ اگر بازم اتفاق افتاده با یه مشاور یا روانشناس مشورت کنی بهتره. اگر فقط همین یکباره که زیاد مهم نیست

منم اوایل که زایمان کردم و اومدم خونه خودم وقت هایی که تنها بودم همینجوری میشدم
سر بچم که هنوز خیلی کوچیک بود داد میزدم دعواش میکردم حتی چند بار زد بود به سرم هی میخواستم شکمش یا بدنش رو فشار بدم یعنی آسیب برسونم بهش، بعد یهو به خودم میومدم که این چه کاریه من دارم میکنم ؟ ولی رفته رفته خوب شدم تازه فهمیدم که به خاطر فشار روحی روانی بود که داشتم

سلام
قرآن بذار کنارتون

ای بابا آیت الکرسی میخوندی

بعضی وقتا پیش میاد مخصوصا خودمون ک مادریم هم ذهنمون خستس هم جسممون،مغز ب چیزای منفی فک میکنه،اینجور وقتا همون ذکری رو بگو ک آرومت میکنه ب یه چیز دیگه فک کن