سوال های مرتبط

....... ....... قصد بارداری
۳. موقعیت جنین در رحم

نحوه قرارگیری جنین در رحم نیز بر تعداد و شدت حرکات او تاثیر می‌گذارد. وقتی جنین به دیواره رحم فشار می‌آورد یا به پشت خوابیده است، ممکن است حرکات کمتر احساس شود. همچنین، در اواخر بارداری به دلیل بزرگ شدن جنین و کاهش فضای رحم، حرکات جنین ممکن است متفاوت و کمتر محسوس شود.

 ۴. سطح فعالیت و وضعیت جسمانی مادر

فعالیت مادر و وضعیت او در طول روز می‌تواند روی حس کردن حرکات جنین تاثیر بگذارد. در حالتی که مادر در حرکت است، تکان‌های جنین ممکن است با حرکات بدن مادر مخلوط شود و کمتر احساس شود. برعکس، زمانی که مادر در آرامش و دراز کشیده است، حرکات جنین بهتر قابل تشخیص هستند.

 ۵. استرس و فشار روانی مادر

استرس و اضطراب می‌توانند باعث تغییر در جریان خون و هورمون‌ها شوند و بر الگوی حرکات جنین تاثیر بگذارند. بعضی مطالعات نشان داده‌اند که در روزهایی که مادر تحت فشار عصبی است، حرکات جنین ممکن است کمتر و غیرمعمول به نظر برسند.
....... ....... قصد بارداری
از کجا بفهمیم جفت بالا رفته است؟

برای تشخیص بالا رفتن جفت در بارداری، اصلی‌ترین روش انجام سونوگرافی توسط پزشک متخصص زنان و زایمان است. پزشک با بررسی تصاویر سونوگرافی می‌تواند موقعیت دقیق جفت را مشخص کرده و تایید کند که آیا جفت از دهانه رحم فاصله گرفته و به موقعیت مناسب‌تری رسیده است یا خیر. علائمی مانند کاهش یا توقف خونریزی و لکه‌بینی نیز ممکن است نشانه‌ای از بهبود وضعیت جفت باشد اما این علائم به تنهایی کافی نیستند و حتماً باید با سونوگرافی تایید شوند. پیگیری منظم و انجام سونوگرافی‌های دوره‌ای در طول بارداری برای اطمینان از سلامت مادر و جنین ضروری است.

جفت پایین در بارداری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اولین علائم پایین بودن جفت، در سونوگرافی هفته بیستم بارداری دیده می‌شود. تا زمانی که جفت پایین تر از رحم قرار دارد، جای نگرانی نیست زیرا در ماه های اول بارداری جفت معمولاً پایین تر از رحم است. جفت گاهی خود به خود به جای اصلی باز می‌گردد. تحقیقات نشان می‌دهد فقط حدود 10% از پایین بودن جفت به طور کامل اتفاق می‌افتد. اگر در سه ماهه دوم بارداری خونریزی داشته باشید، پزشک مکان جفت را با استفاده از روش‌های زیر مشخص می‌کند:
....... ....... قصد بارداری
اگر حرکات جنین کم بود چه کنیم؟

وقتی مادر متوجه می‌شود که حرکات جنین نسبت به حالت معمول کاهش یافته است، باید به شکل مرحله‌ای و با دقت اقدام کند. مراحل پیشنهادی به شرح زیر است:

 ۱. آرامش و دراز کشیدن

در یک محیط آرام به پهلوی چپ دراز بکشید. این وضعیت باعث افزایش جریان خون به جنین می‌شود و احتمال حس کردن حرکات را بیشتر می‌کند. گاهی تغییر وضعیت مادر باعث می‌شود جنین تحریک شود و حرکت کند.

 ۲. تغذیه سبک و شیرین

 خوردن یک میان وعده سبک و حاوی قند طبیعی مانند میوه یا شیر باعث افزایش سطح قند خون و انرژی جنین می‌شود و ممکن است حرکات او را تحریک کند. نوشیدن یک لیوان آب خنک یا شیر نیز می‌تواند اثر مشابهی داشته باشد.

 ۳. شمارش حرکات جنین

 یک ساعت آرام بنشینید یا دراز بکشید و حرکات جنین را شمارش کنید. در سه ماهه سوم بارداری، معمولاً انتظار می‌رود حداقل ۱۰ حرکت در دو ساعت حس شود. اگر تعداد حرکات کمتر بود، باید مرحله بعدی انجام شود.

 ۴. تماس با پزشک یا ماما

 اگر پس از تغییر وضعیت، تغذیه و شمارش حرکات، جنین هنوز کم‌تحرک به نظر می‌رسد، فوراً با پزشک یا ماما تماس بگیرید. پزشک ممکن است با انجام سونوگرافی یا تست ضربان قلب جنین (NST) وضعیت سلامت جنین را بررسی کند.
....... ....... قصد بارداری
پایین بودن جفت به چه معناست؟

جفت به رشد و تکامل جنین کمک می‌کند. این اندام به دیواره رحم متصل است و از طریق بند ناف با نوزاد ارتباط دارد. جفت، اکسیژن، مواد مغذی و پادتن‌ها (پروتئین‌هایی که توسط سیستم ایمنی تولید می‌شوند تا بدن را در برابر عوامل بیگانه مانند ویروس‌ها محافظت کنند) را از جریان خون مادر به جنین منتقل می‌کند. همچنین مواد زاید بدن جنین را به جریان خون مادر بازمی‌گرداند تا بدن مادر بتواند آن‌ها را دفع کند.

جفت در چند هفته‌ی نخست بارداری و در هر جایی از رحم که تخمک بارور در دیواره‌ی رحم جای گرفته، شکل می‌گیرد. این محل می‌تواند در بالای رحم، کناره‌ها، دیواره‌ی جلویی یا پشتی آن باشد.

در بیشتر بارداری‌ها، جفت به کناره‌ها یا بالای رحم متصل می‌شود. با این حال، در برخی زنان یا افراد باردار، جفت در قسمت پایین‌تر رحم قرار می‌گیرد و ممکن است بخشی یا تمام دهانه‌ی رحم (ورودی رحم) را بپوشاند. در اغلب موارد (۹ مورد از هر ۱۰ مورد)، با رشد رحم، جفت به سمت بالا کشیده می‌شود و دیگر دهانه‌ی رحم را نمی‌پوشاند.

اگر لبه‌ی جفت کمتر از دو سانتی‌متر با دهانه‌ی رحم فاصله داشته باشد، به آن جفت پایین
....... ....... قصد بارداری
۱. کاهش طولانی‌مدت یا شدید حرکات

اگر حرکات جنین به شکل چشمگیر و غیرمعمول کاهش یابد و برای مدت طولانی (مثلاً چند ساعت یا بیشتر از نیم روز) ادامه داشته باشد، باید فوراً به پزشک مراجعه شود. الگوی حرکات هر جنین معمولاً مشخص است؛ کاهش ناگهانی نسبت به این الگو مهم است.

 ۲. تغییر ناگهانی در الگوی حرکات

اگر جنین تا پیش از این فعال بوده و ناگهان حرکاتش بسیار کم یا ضعیف شود، این تغییر می‌تواند هشداردهنده باشد.

 ۳. همراه شدن با علائم دیگر

کم شدن حرکات جنین در کنار علائم زیر خطرناک است و نیاز به رسیدگی فوری دارد:

درد شدید یا مستمر شکم

خونریزی یا ترشح غیرعادی از واژن

کاهش رشد جنین (که در سونوگرافی مشخص می‌شود)

علائم مادر مانند سرگیجه شدید، تاری دید یا فشار خون بالا

 ۴. مشکلات شناخته شده در بارداری

در مادرانی که مشکلاتی مانند فشار خون بالا، دیابت بارداری، مشکلات جفت یا کمبود مایع آمینوتیک دارند، کاهش حرکات جنین ممکن است زودتر و شدیدتر رخ دهد و حتماً نیاز به بررسی دارد.
....... ....... قصد بارداری
روش انجام اکوکاردیوگرافی قلب جنین

برای اکوکاردیوگرافی قلب جنین نیازی به آمادگی خاصی ندارید. در واقع، برخلاف بسیاری از سونوگرافی‌های دوران بارداری، حتی نیازی نیست که مثانه شما پر باشد، هر چند که خود نحوه انجام این آزمایش، مشابه سونوگرافی‌های معمول دوران بارداری است. در ضمن، مدت زمان انجام این تست ممکن است بین ۳۰ دقیقه تا دو ساعت طول بکشد. اگر این آزمایش از روی شکم انجام شود، به آن اکوکاردیوگرافی شکمی می‌گویند و اگر از طریق واژن انجام شود، به آن اکوکاردیوگرافی ترانس ‌واژینال گفته می‌شود. در زیر، روش انجام هر دوی آن‌ها را جداگانه توضیح داده‌ایم:

اکوکاردیوگرافی شکمی

اکوکاردیوگرافی شکمی مشابه سونوگرافی معمولی است. تکنسین سونوگرافی ابتدا از شما می‌خواهد که دراز بکشید و شکم خود را نمایان کنید. سپس ژل مخصوصی روی پوست شما مالیده می‌شود. این ژل از ایجاد اصطکاک جلوگیری کرده و به حرکت بهتر دستگاه سونوگرافی (مبدل) روی پوست کمک می‌کند. هم‌چنین، انتقال بهتر امواج صوتی را ممکن می‌سازد.
مبدل در اکو قلب جنین، امواج صوتی با فرکانس بالا را از بدن شما عبور می‌دهد. این امواج هنگام برخورد با اجسام متراکم مانند قلب جنین، بازتاب پیدا می‌کنند. سپس این بازتاب‌ها به یک رایانه منتقل شده و تصویری از قلب جنین ایجاد می‌کنند. این امواج فرکانسی بالاتر از محدوده شنوایی انسان دارند.
تکنسین دستگاه را روی بخش‌های مختلف شکم حرکت می‌دهد تا تصاویر گوناگونی از قسمت‌های مختلف قلب جنین به دست آورد. پس از اتمام معاینه نیز ژل از روی شکم پاک می‌شود و شما می‌توانید فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید.
....... ....... قصد بارداری
مراقبت های بارداری در هفته سی و هفتم

در این هفته پزشک لگن شما را معاینه می‌کند. پزشک از این طریق همه جوانب را بررسی می‌کند. در این مرحله خروج مایع آمنیوتیک و وضعیت گردن رحم بررسی می‌شود. گردن رحم در زمان نزدیک‌ شدن به زایمان نرم‌تر می‌شود و از طول مجرای درونی آن کاسته می‌شود این تغییر «آفاسمان» گفته می‌شود درصورتی که گردن رحم سفت و طول مجرای درون آن زیاد شود نشان دهنده این است که هنوز وقت زایمان نرسیده است. سومین موردی که پزشک بررسی می‌کند قرارگیری وضعیت جنین در رحم است اینکه جنین با کدام قسمت بدن از رحم خارج می‌شود. پزشک در معاینه لگن با لمس پایین‌ترین بخش بدن جنین متوجه می‌شود که جنین تا چه حد وارد لگن شده است. بهداشت را در این شرایط بیشتر رعایت کنید. شما به زمان زایمان نزدیک‌تر می‌شوید و این مساله هم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. چه زایمان طبیعی داشته باشید چه سزارین به هر حال عفونت‌ها برای شما دردسرساز می‌شود از عفونت‌های دستگاهی تناسلی گرفته تا بیمارهای دیگر غفلت نکنید. اگر پیش از زایمان احساس کردید که با عفونتی رو به رو هستید حتما برای معالجه زودتر اقدام کنید.
....... ....... قصد بارداری
پایین بودن جفت در 4 ماهگی خطرناک است؟

پایین بودن جفت (جفت سرراهی یا پلاسنتا پرویا) در ماه چهارم بارداری ممکن است نگران‌کننده باشد اما لزوماً همیشه خطرناک نیست. در این مرحله از بارداری، جفت ممکن است در قسمت پایین رحم قرار داشته باشد اما با پیشرفت بارداری و بزرگ شدن رحم، اغلب به سمت بالا حرکت می‌کند و مشکل برطرف می‌شود. با این حال، اگر جفت همچنان نزدیک یا روی دهانه رحم باقی بماند، می‌تواند خطراتی مانند خونریزی، زایمان زودرس یا نیاز به سزارین را افزایش دهد. توصیه می‌شود در صورت تشخیص این وضعیت، با پزشک متخصص مشورت کنید و سونوگرافی‌های منظم انجام دهید.

راه‌های بالا رفتن جفت در بارداری کدام‌اند؟

هیچ درمان پزشکی یا جراحی خاصی برای رفع مشکل پایین بودن جفت در بارداری وجود ندارد. با این حال، با افزایش اندازه رحم در طول بارداری، جفت ممکن است به طور طبیعی به سمت بالا حرکت کند. با وجود این، رعایت برخی مراقبت‌های ویژه می‌تواند به مدیریت این وضعیت، کاهش خطر خونریزی و حفظ سلامت مادر و جنین کمک کند. در ادامه، راهکارهایی برای بالا رفتن جفت ارائه می‌دهیم.
....... ....... قصد بارداری
حرکات جنین از چه زمانی حس می‌شود؟

حرکات جنین معمولاً بین هفته‌ ۱۸ بارداری تا هفته  ۲۴ بارداری برای مادر قابل احساس است، اگرچه این زمان می‌تواند در بارداری‌های اول کمی دیرتر و در بارداری‌های بعدی کمی زودتر باشد. در ابتدا حرکات جنین شبیه تکان‌های کوچک، ضربه‌های خفیف یا حباب‌های گاز در شکم حس می‌شوند و به مرور که جنین رشد می‌کند، حرکات قوی‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر می‌شوند. مادران با تجربه بیشتر قادرند الگوی حرکات جنین خود را تشخیص دهند و تغییرات آن را زودتر متوجه شوند.

چرا حرکات جنین مهم است؟

حرکات جنین یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سلامت او در دوران بارداری به شمار می‌رود، زیرا نشان‌دهنده فعالیت مغز، ماهیچه‌ها و وضعیت عمومی جنین است. الگوی منظم و مناسب حرکات جنین معمولاً نشانه کافی بودن اکسیژن و جریان خون و رشد طبیعی جنین است، در حالی که کاهش یا تغییر ناگهانی حرکات می‌تواند علامت مشکلاتی مانند اختلالات جفت، کاهش مایع آمینوتیک یا مشکلات رشد باشد. به همین دلیل، پایش منظم حرکات جنین به مادران کمک می‌کند تا در صورت بروز مشکل، سریعاً اقدام کنند و سلامت جنین را تضمین نمایند.
....... ....... قصد بارداری
خارش شدید در دوران بارداری

اگرچه بیشتر خارش‌های دوران بارداری – از جمله خارش واژینال – خفیف هستند، اما ممکن است در برخی موارد خارش شدید یا حتی بسیار شدید را تجربه کنید. اگر چنین اتفاقی افتاد، بهتر است همان روزی که علائم را متوجه شدید، با پزشک خود مشورت کنید؛ مخصوصاً اگر در ماه‌های هفتم تا نهم بارداری (سه‌ماهه سوم) دچار خارش شدید شده‌اید.

خارش در سه‌ماهه سوم بارداری، به‌ویژه در کف دست‌ها یا کف پاها، ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری کبدی به نام کلستاز بارداری باشد. چون این بیماری بر کبد تأثیر می‌گذارد، ممکن است برای جنین خطراتی داشته باشد. بنابراین، این یکی از علائم هشداردهنده‌ی مهم در دوران بارداری است که باید به آن توجه کنید.

یکی دیگر از وضعیت‌هایی که می‌تواند باعث خارش شدید در دوران بارداری شود – به همراه لکه‌های قرمز و برجسته – بیماری‌ای است که معمولاً با نام PUPPP شناخته می‌شود (مخفف کهیرهای خارش‌دار و برجسته‌ی بارداری). این بیماری بیشتر در بارداری‌های اول یا بارداری‌های دوقلو یا چندقلویی دیده می‌شود. از هر ۱۶۰ زن باردار، فقط یک نفر دچار آن می‌شود و هیچ خطری برای جنین ندارد.