دلم خیلی برا پسرم‌ میسوزه هیچ جارو نداریم ببرمش تو‌ روز تابستون یه پارک می‌بردم اونم ک هوا سرد شد،، تو خونه همش تنهاست جاوی تلویزیون خودمم باهاش بازی کنم فوقش نیم ساعت دیگ نمیدونم‌ چیکار کنم،، شوهرمم کارش آزاده میتونه تعطیل کنه ولی جمعه هام حتی میره سرکار نمیمونه خونه پیش ما
دلم خیلی گرفته برا پسرم چه گناهی کردن اوردیمشون ب این دنیا،، قدیم بچه ها همش تو کوچه و خیابون بودن الان یچه ها زندونی ان تو خونه،،، خیلی عذاب وجدان دارم حس میکنم خیلی کوتاهی کردم براش کوچیک تر بود نمیدونستم دارم چیکار میکنم دلم میسوخت گوشی میدادم بهش ک حوصلش سر نره بعدا فهمیدم بخاطر همون گوشی و تلویزیون خیلی دیر شده حرف زدنش همش حس میکنم اندازه بچه های همسنش باهوش نیست اونم چون از کوچیکی نبردمش زیاد بیرون باهاش زیاد بازی نکردم همش با گوشی سرش گرم بود منم چیکار کنم افسردگی بعد زایمان داشتم شوهرم اصلا بهم‌محبت نمیکرد حالم بد بود
الان بچه های بلاگرا رو میبینم چقد باهوشن حرف میزنن کلی چیز میفهمن پسر من انگار تو کارا و رفتاراشم تاخیر داره
هوف اصلا خیلی دلم گرفته و عذاب وجدان دارم
ببخشید سر شمارم درد اوردم

سرظهر ببرش بیرون تا سوپری یه شیری بخر براش یکم راه برید . خودت بایدهمت کنی عزیزم به قول دوستم دنیا مسول خوشحال کردن ما نیست خودمون باید دست بکارشیم

غصه نخور الان اکثر بچه ها اینطورن
اگه میتونی ساعت ۳ تا ۴ ک هوا بهتره ببرش تو کوچه یکم راه بره سنگ و برگ بده دستش گربه هارو ببینه روحیش عوض میشه

نه عزیزم خودتوسرزنش نکن اصلاربطی نداره به گوشی وایناالان اکثرابچه هااینجوری شدن بعدشم بلاگرااکثرایادمیدن به بچه هاشون فیلم میگیرن
شرایط ماهم همینه هیشکیونداریم همش خونه ایم
بچه هام همش دعوامیکنن منم کنترلموازدست میدم ولی بازخداروشکرکم وپیش شوهرم هوامونوداره
ایشالله که میگذره بچه هادوتابودنی بهترن واسه همدیگه

سرظهر ک هوا گرم تره یه ببرش کوچه حواست بهش باشه نخوره زمین فقط
بچه رو ک ببری فضای جدید یا باز یه جا نمیمونه میره دنبال کشف کردن لمس کردن چیزهای جدیدی ک بیرون میبینه محدودش نکن بذار همه چیز دست بزنه یادبگیره فوقش میبری خونه دست و پاشو میشوری لباسشو عوض میکنی

پارک سرده سرسره ها یخه خونه مامانم هم خیلی نزدیک نیست بتونم هر روز برم خونه مادر شوهر فقط میشد اونم سزما خوردن

وای خیلی سخته شرایط منم همینه

هوای سرد مشکلی با پارک رفتن نداره ها لباس خوب بکن تنش برر بیرون چرا سرما باعث میشه خودتو‌محدود کنی

عزیزم عذاب وجدان نداشته باشه درکت میکنم شرایطتت سخت بوده حق داری
ولی خب از الان شروع کن باهاش بازی های مونده سوری انجام بده
ولی با بچه دست تنها بودن خیلی سخته منم همش دست تنهام خیلی زجر میکشم یروزایی نمیدونم دیگه چیکار کنم باهاش سعی من صبح ها باهاش بری بیرون هوا گرم تره ی دور تا سر خیابون هم بری دلتون باز میشه

غصه نخور مام که کلی کس و کار داریم بخاطر انفولانزا دوماهه خونه نشینیم.خاهر زندگی همینه دیگه

واقعا اره پسر منم دقیقا تو این شرایطه ما هم ۲۴ ساعته تو یه خونه کوچیک اسیریم هیچ جا نمیریم شب و صبح صبح و شب ... من اعصابمم نمیکشه باهاش حرف بزنم و بازی کنم خیلی حیوونکی ها گناه دارن