😢😢😢😢من خیلی تنهام هییی‌ چی بگم آدم ن می‌تونه بمونه ن می‌تونه برعه از دست این خانواده‌ شوهرممم‌ انقدددد‌ پرش میکنم یک سال عروسی کردیم همش دعوا میکنیم دیگ خستم خیلیییی‌ ای خدااا‌
دیونم کردن
نمی‌دونم را دخترم وقتی گریه می‌کنه یا خودشو کثیف می‌کنه عصبی میشم داد میزنمممم‌ کلا یجچری شدممم‌ همش پیش‌ شوهرم منو بد میکنم خدا از آدمای دو رو نگذره

عزیزم تا دو سال اینجور چیزا طبیعیع بعد کمتر میشه من ۱۶ سالم بود عروسی کردم کل روز و شبا قهر بودم با شوهرم ولی بعد از چند سال حرف فقط حرف منه

عزیزم حداقل دوسال اول زندگی برای شناخت حق داری که عصبی باشی چون زندگی طبق خواسته هات داره پیش نمیره ولی خب تو مسئول اون بچه ای که به دنیا اوردی مجبوری قوی باشی شوهرت هم کم کم برمیگرده به زندگی فقط زمان میخواد

بچه زود اوردی صبر میکردی چند وقت بگذره بعد میووردی با این شرایط بچه نادون مقصر نیس

بهت بگم حرص نخور شاید برات بی فایده باشه
اما غصه و ناراحتی هم جز اینکه حالتو بدتر کنه و به خودت و بچه ات آسیب بزنه فایده ای نداره
سعی کن بجای غصه شوهرت رو بیشتر جذب خودت بکنی اگه راهشو بلد نیستی یاد بگیر
وقتی باهات صمیمی تر باشه حرفت رو هم راحت تر می پذیره
خواسته ها تو به صورت دستوری نگو بذار خودش به اون نتیجه برسه و فکر کنه انگار نظرات خودشه
انشا الله کم کم خودتون مستقل می شین
الان بگرد چیزهای خوب زندگی ات رو پیدا کن و ازش لذت ببر

مستقل شین پیششان وای نسین

نمیخوام نصحیت کنم تقریبا منم وضع شبیه به شما رو دارم
ولی اون بچه کوچولو چه گناهی کرده😕
اگه خدایی نکرده چیزیش بشه عذاب وجدان نمیگیری
بخودت مسلط باش سعی کن آروم باشی نفس عمیق بکش اون لحظه آب بخوره
بچه هیچ گناهی نکرده که تاوان پدر یا اطرافیانش بده