روی هرچیزی استمرار داشتم و دست از تلاش برنداشتم موفق شدم،مدتی بود برسام خیلی گوشی دست میگرفت،پیش هرکی گوشی دستش بود میرفت و یواش یواش میگرفت ازشون یه تایمی هم خیلی گریه میکرد براش،دو روزه بهش ندادم از سرش افتا ه بهونه گرفت غر میزد ولی دیگه بهش ندادم و بقیه رو عجیب توجیح کردم بهش ندن،بچم راحت تر میخوابه و کمترتوی خواب تکون میخوره و نق میزنه

منم پسرم یه مدتی مریض بود گوشی می‌دادیم دستش آهنگ گوش میداد سرگرم میشد ولی مریضیش که تموم شد دیگه ازش آروم آروم گرفتم اولش خیلی نق میزد و گریه میکرد ولی خیلی مصمم میگفتم گوشی مناسب شما نیست باهاش بازی میکردم سرشو گرم میکردم دیگه از سرش افتاد، مادربزرگاش هم هی بهش فیلم نشون میدادن تو گوشی دیگه یه جوری اونا رو هم توجیه کردیم خداروشکر از سرش افتاده، مگر بچه‌ای ببینه که سرش تو گوشیه می‌ره میشینه کنارش ولی خودش دیگه گوشی نمیخواد، بچه‌ها رو ما قراره تربیت کنیم نه اینکه اونا ما رو تربیت کنند که هرچی بخوان بهشون بدیم

من با پسرم سر تلویزیون دیدن مشکل دارم تا روشن میکنم میشینه میبینه دیگه اصلا هر چی باهاش حرف بزنی جواب نمیده
نمیشه ام که روشن نکرد

دختر منم اینطور بود یه هفته ده روز ترک کرد دوباره شروع شد دست بقیه میبینه میخواد