دیروز که 30 سالم شد نشستم با خودم خلوت کردن
کلی فکروخیال کردم بعدش رسیدم سر بچه دار شدن
پیش خودم خودمو قاضی کردم
دیدم من اگه دهه دوم زندگیم بچه دار میشدم قطعا این مادر صبور نبودم چون ادما تو‌ دهه دوم زندگیشون کم حوصله کم طاقت عصبی عجول و همینطور پر از انرژی که یکجا بند نمیشن ( برای همه صدق نمیکنه)
من اگه با صبر حوصله 20 سالگیم مادر میشدم حتما مادر بدی میشدم و حتما بچه رو میزدم 🙄
خداروشکر که در این یک مورد عقلم رسید و دیرتر اقدام به مادر شدن کردم😁
الان که دارم این تاپیک میذارم دخترم سه شبانه روزه نخوابیده و از دلدرد همش جیغ میزنه و من با این درد وحشتناک دستام ( اگه قبل مادر شدن این دردو داشتم حتما خودمو بستری میکردم 😬) مدام دارم با ارامش و عشق تو بغلم میچرخونمش و از اینکه نتونستم تولد بگیرم نه تنها ناراحت نیستم بلکه خوشحالم هستم امسال دخترم تو بغلمه 😍 ولی اگه 20 سالگی قطعا قضیه برای من فرق میکرد 😬
برای من 30 سالگی فقط یه عدد نیست پر از تغییر و تحولات از همین ابتدای کاره 😊
شروع فصل جدید زندگیم مبارک 😁
با بدبختی این متنو نوشتم دخترم نمیذاره ولی من کم نیاوردم و نوشتم 😂

۵ پاسخ

مبارک باشه
ولی به نظر من اگر تو همون ۲۰ سالگی هم مادر میشدی باز بخاطر عشقی که به بچت داشتی مادر صبوری می‌بودی ، اجبار و عشق آدم رو قوی میکنه من تجربه کردم

دوستان کسی هست به بچش ماست میده من بچم 6ماه بعضیا میگن مجاز بعضیا نه از تجربیتون بگین

تولدت مبارک
انشالله سایتون همیشه بالای سر نیکا باشه
مادر بودن واقعا سخته ولی شیرینه 💖

تولدت مبارک
خدا حفظش کنه براتون

مبارک باشی دقیقا منم همینو فک کردم ک اگر زودتر مادر میشدم اصلا مادر خوبی نبودم

سوال های مرتبط

مامان علی جون مامان علی جون ۸ ماهگی
دقیقا یک ساله که از بهترین روز زندگیم میگذره، روزی که جواب مثبت آزمایش خونم اومد و معلوم شد من مادر شدم.
فراموش نمیکنم اون لحظه رو که همسرم از پشت تلفن عدد بتا رو میگفت و ناباورانه و با صدای لرزون میپرسید این یعنی‌مثبت؟!
منم میگفت آره مثبت و دوتایی باهم چنان گریه کردیم که تاحالا اینقدر خوشحال نبودیم🥲

هنوز هم از مرور خاطراتش اشک شوق میاد توی چشمام

من‌مسیر خیلی سختی رو طی کردم‌ تا مادر بشم، ولی با دیدن روی ماه پسرم، با صدای قهقه هاش، با تصویر خودم توی چشماش، با بوسیدن دستای کوچیکش، با بوییدن گردنش و درآغوش گرفتنش عمیقا میگم‌که ارزش این همه سختی کشیدن رو داشت.

خدایا حافظ پسر‌کوچولوم باش و واسمون نگهش دار و من و پدرش رو هم واسش نگه دار. الهی آمین

خدا خودش توی قرآن گفته که با صابرانه.پس اندکی صبر، سحر نزدیک است.

خدایا حسرت مادر و پدر شدن رو توی دل هیچکس نذار و به همه چشم انتظارها یه دسته گل بده و چراغ خونشون رو روشن کن.الهی آمین
مامان علی جانم👼🏻🩵 مامان علی جانم👼🏻🩵 ۶ ماهگی
بابت تاپیک قبلی یه کوچولو گله دارم🙏🏻

شاید از نظر خیلیا کار من اشتباهه و من مامان ظالمی شدم به دلیل اینکه جای علی جانم و مستقل کردم
ولی دلیل نمیشه با حرفاتون استرس یه مادر رو بیشتر کنید


من قطعا با آگاهی خودم این تصمیم رو گرفتم که شش ماهگی جاشو جدا کنم
و توی مادر شاید با آگاهی خودت بچه رو تا دو سالگی بلکن بیشتر پیش خودت بخوابونی

این دو تا هیچکدوم اشتباه نیس فقط نظر ها متفاوته

من حق ندارم توی مسیرت نظر بدم و پر از استرست کنم

قطعا هر مادری نگران بچشه و بهترین ها رو‌میخواد براش
ولی خب شاید این روش توی هر مادری متفاوت باشه ولی دلیل بر اشتباه بودن اون کار نیس

هر بچه باید قبل از هفت ماهگی جاش جدا بشه در غیر این صورت میره برای بالای یک سال نیم

صلاح من بر اینه تا پایان شش ماهگی جاش جدا بشه تا دو سالگی

شاید صلاح شما بر دو سالگی باشه

هیچکدوم ازینا اشتباه نیس درسته اتفاقا
فقط متفاوته

یسریا گفتن چطور دلت میاد
یوقت فلان میشه بیسان میشه

چرا فکر میکنید اگر جاشو عوض شده من تخت تا صبح خوابیدم
اتفاقا دیشب تا صبح بالای سرش بودم و هزار بار چکش میکردم


ادامه توی کامنت☺️
مامان محمد مهدی و هانیسا مامان محمد مهدی و هانیسا ۸ ماهگی
سلام مامانا

امروز داشتم پیام های بخش های مختلف رو میخوندم دیدم خیلی از مادرا از تربیت بچه ناراضی آن

جالبه که از دست بچه خسته شده بودن

بچه آینه رفتار پدر مادره


امروز ی جا خوندم که تا سه سالگی بچه خیلی مهمه
اینکه کلی بغل بدی بچه و پدر همون قدر عشق بده به بچه که مادر میده هرچی می‌خواد براش فراهم باشه خیلی زود چون اصلا تا نزدیک دوسالگی نمیشه به بچه فهموند صبر و نظم چی هست و از ۱۸ ماهگی باید شروع کرد یاد دادن بهش


البته که هروقت جایی مطلبی راجع ب تربیت بچه خوندم مهم ترین رکن الگوی مناسب بودن بود بعد روش های تربیتی
مثلا وقتی خود آدم داد میزنه یا لجبازه نمیشه ب بچه گفت تو نباش اون قبل اینکه تو بخوایی چیزی بگی از رفتارت یاد گرفته

پس اول رو خودمون باید کار کنیم
درضمن وقتی عصبانی و خسته شدی حتی خواستی داد بزنی سر بچه یادت باشه اون تنها ‌پناهی که داره تو و پدرش هست

من مادر خوبی نیستم ولی میخوام تغییر کنم و بهترین خودم برای بچم باشم از همین امروز و همین لحظه

بچه هایی شاد خوشحال و باهوش میشن که توی بغل همچین آدمی بزرگ میشن نه ی آدم عصبی و ناراحت