مادرا نمیدونم چرا از زندگیم لذت نمیبرم اصلا راضی نیستم قبل بچه داریم هپش دعا میکردم خدا بهم دوقلو بده خدا بهم داده ولی نمیدونم اصلا حالم خوب نمیشه نمیدونم دردم چیه

قطعا مسائل دنیایی انسان رو آرام نمیکنه .فقط ارتباط با خدا داشتن میتونه تسکینی بر اضطراب های دنیایی باشه
آخه ما برای اینجا آفریده نشدیم..اصلا خاصیت این دنیا سیری ناپذیر بودنه به هرچیزی که بخوای برسی بازم راضی نمیشیم.لذت وآرامش مطلق نزد خداس

عزیزم همیشه خدا رو به خاطر داشته هات شکر کن خیلیها در حسرت داشتن بچه هستن.اگه میخوای واقعا احساس آرامش کنی و زندگیت شاد بشه بعد نماز قرآن بخون منم یه جورهای مثل تو بودم از وقتی نماز و قرآن آمد توی زندگیم خیلی حالم بهتره

همه اینجورین من ۳سال بچه نخواستم بعداقدام کردیم دوسال نشد باهزار‌ تانذرونیازو دکتر واینا حامله شدم الان یه وقتایی سرپسرم داد میزنم ولی بعدش زودم پشیمون میشم میگم چقدمن بدم مگه من پسرمو آسون بدست آوردم ک حالاباهاش اینجوری رفتارمیکنم

من میدونم چرا چون همش تو خونه ای داری بچه داری میکنی به اون دوتا جوجه میرسی برای خودت وقت آزاد نداری زندگی تکراری شده همه مامادرا همینیم همدردیم

کاش بخاطر بچهات ناشکری نکن راضی باشی به رضای خدا

شما تنها نیستی عزیزم.بچه داری واقعا سخته .چه برسه دوتا وروجک شیطون.کمی بزرگتر بشن شرایطت بهتر میشه.هیچ کس حق ندارد بهت خرده بگیره تو مادری حق داری گاهی از شرایطت گله کنی واین اصلا به معنی کفران نعمت نیست

خیلی سخته آخه بچه داری 😭