از روزی که زایمان کردم اینقدر به شوهرم گفتم تو بچه داری کمکم کن من زود کم میارم من نمی تونم حامی م باش اما انگار با سنگ حرف میزنم.میگم می بینی مثلا بچه سر غذا ده بار منو بلند می کنه خب تو که زودتر ناهارتو خوردی بگیرش تا من بخورم .بعد میگم یعنی خودت این صحنه رو می بینی نمی فهمی باید بلند بشی بگیری ش تا من غذا بخورم؟میگه نه تو بهم بگو تا انجام بدم.خب من چقدررر هر بار بگم ایم کارو بکن اون کارو بکن مگه نمی بینه مگه نمی فهمه؟!!چقدر میگم مغازه رو زودتر ببند و بیا خونه من نمی تونم دست تنهایی لچه نگه دارم خسته میشم میگه نمیشه مشتری میاد.اصلا خودشو به آب و آتیش نمیزنه و خودشا هزینه ما نمی کنه

شرایط اقتصادی سخته،توقعت رو ازهمسرت کم کن،چجور مغازه رو ببنده که بیاد بچت نگه داره؟؟ دیگه تقسیم وظایف هم مهمه تو خونه...تو که از پس بچه برنمیومدی،نمیاوردی . همه ک نباس حامله شند. بعدم مردا مثل بچه میمونن،باید بهشون اون چیزی ک توقع داری و نیاز داری رو با کلامی اروم ومتین بگی تا برات انجام بدند. شماهم جوری برنامه ریزی کن ک اول خودت غذاتو بخوری بعد جدا برا بچت سفره بندازی

عزیزم ببخشید اینطوری میگم
ولی توقعات شما از شوهرتون واقعا خیلی زیاده
یعنی چی که خودشو به آب و اتیش نمیزنه
بنده خدا هم درگیر کاره هم درگیر خانواده و پدر مریضش
یخورده درکش کن
به خدا. منم شوهرم ۸صبح تا ۸ شب سرکاره
وقتی هم میاد خونه خسته و خوابالوده
در حد توانش کنارتون هست دیگه

سه تا بچه بزرگ کردم خودم دکتر بردم نصف شب تنهایی پسرم که مریض بود بردم دکتر بدون اینکه شوهرم بفهمه چون ساعت ۹ میره ساعت ۱۲ میاد اونم داره جون میکنه برای این زندگی توقع تو بیار پایین راحتر ی اون غذای بچه رو بده بعد برای خودتون سفره پهن کنید همه وسایل سفره رو بزار تا کمتر بلند شی

وا خوبه یکی داری
ماکه دوتاداریم چی بگیم
مرد بیرونه کاراشو میکنه خستس نمیشه ک مغازه ببنده زود بیاد
توقع زیادی داری ازش
یااصلا نیارین نمیتونین جمع کنین یا وقتی میارین بی منت انجام بدین..

عزیزم وضع همه اونطوریه شوهرمنم صب ۷ میره تا ۹ شب کال روز تنهاییم شبم میاد خستس اونام تقصیری ندارن گرونیه مجبورن زیاد کار کنن

من دوتا دارم شیربه شیرحتی وقت نمیکردم حموم برم.سر شوهرم غر میزدم زودتر بیا.یکبار گفت اگ بار مو نفروشم .خراب میشه .ضرر میکنم.بعدم هرج مای بی بی.قسطا .خرج خونه از کجابیارم

عزیزم بچه آت بزرگ شده سفره بنداز بزار بچه آت با شما غذا بخوره یعنی چی شوهرت بچه رو بگیره که شما غذا بخوری چیکارش کنه همه باهم غذا بخورین شوهر شما وظیفشه بیرون از خونه کار کنه وظیفه ای شما هم مادری کردنه یعنی چی نمیتونم بچه رو دست تنها نگه دارم بچه آت بزرگ شده دیگه شما نمیتونی بچه نگه داری بعد توقع داری شوهرت خودشو به آب و آتیش بزنه خدایی عجب توقعاتی دارین پس ما که دوتا بچه داریم و بچه مدرسه ای هم داریم چی

شوهرم منم نگه نمیداره یامیگ بده مامانم یامامانت دلش گرمه اوناس چون نگه میدارن

عزیزم همسر من میره ماموریت یهو دو هفته نیست من میمونم با دو تا بچه ی شیطون اگه خدایی نکرده مریض شن با خودمه بعد پسر بزرگم‌مثلا ۸ سالشه از بچه دو ساله بیشتر. حرص میده

عزیزم مرداهمینن مرتب باید یه چیزوبهشون گوشزد کرد