۱۰ پاسخ

سلام عزیزدلم
من مادر سه فرزندم که هم کار میکنم هم تحصیل و فوق العاده از داشتن سه تاشون راضیم
همکاران من که همه یه فرزند دارن مدام از لوس بودن بچه هاشون یا تنهاییشون گله دارن
همکارمون که پیر شده و دخترش دانشجو هست میگه دخترم گفته هیچ وقت تو و بابارو نمیبخشم که منو از داشتن خواهر برادر محروم کردین
واقعا حق دارن
خدا روزی رو میرسونه واقعا برکات فرزند رو به چشم دیدم
اما از نظر روحی خودتون اول آماده کنید اگه نیاز به درمان یا هر مشاوری دارین اول کاملا با نشاط باشین
توکل به خدا رو در زندگی بالا ببرین تمام مشکلات حل میشه
به خدای مهربون قسم که من خیلی از وجود بچه هام برکت دیدم الحمدلله رب العالمین

عزیزم منم غریبم مث شما فکر میکنم امان از غربت ، ولی وقتی ناراحتم به این فکر میکنم که( اگر تو شهر خودمم باشم مثلا چقد برم خونه برادر، خواهر که ندارم ، فقط خانه مادرم میتونم برم اونم نه زیاد ، فک و فامیلامون هم دیگه دوره رفت و آمد نمونده همه از مهمان میترسن ، قوی باشم و روی پای خودم وایسم )توم اینجور فکر کن عزیزم

منو پسرمم همینطور 😔😔تو شهر غریب شوهرمم همش سرکار 😔😔یکسرع تو خونه زیر فشار مشکلات عصبی شدم همش سرش داد میزنم دارم پسرمم عصبی میکنم

بله ناراحت میشه چون عزیزم فردا که بزرگتر شد و خدایی نکرده شما رو از دست بده دیگه هیچ پشتیبانی براش نمیمونه و نه عمو نه عمه و خاله و دایی نمیتونن دردی از بچه تو درمون کنن و مطمئن باش همه به فکر زندگی خودشون هستن و کسی با بچه تو که تک و تنهاست کاری نداره ولی اگه یه خواهر یا برادر داشته باشه خودش رو حامی میبینه و سعی میکنه از خواهر و برادرش محافظت کنه و خودش هم دلگرم تر میشه که من خانواده ای دارم

ببین همش بهونه و توجیح الکی منم تو شهر غریبم کسی و ندارم اما با پسرم سرگرمم بیرون میریم خانه بازی پارک پیاده روی خرید میریم باهم بازی می‌کنیم یه سگ کوچولو داریم با اون انقدر دنبال بازی می‌کنیم خلاصه که خودمون و مشغول می‌کنیم پسرم و گل و فوم براش خریدم بازی میکنه برف اومده اینجا زیاد یا میبرم برف بازی یا برف میریزم تو قابلمه میارم خونه باهاش بازی میکنه اینارو گقتم که بدونید دیت خودتون همه چیز رو خودتون کار کنید اون بچه چه گناهی داره که تمام حرصتونو مشکلاتتونو سرش خالی میکنید اینو به تون خانمی گفتم که تو کامت ها گذاشته عصبی شدم سر بچم داد میزنم

عزیزم آیه نیومده الان بچه دار بشی،بزار یک سال دیگ دوسال دیگ
شاید وضعتون بهتر شد
تازه خودت میگی روحی و جسمی توانایی نداری،میدونی دوتا بچه کوچیک چقدر سخته؟
الان میتونی خودت با دخترت بازی کنه،یه بچه دیگ بیاد اصلا وقت نمیشه ب دخترت برسی،تو اوج توحه خواستن و محبت خواستن و بازی کردن،بهش بی توحهی میشه
بیشتر ضربه نمیخوره؟؟
در نهایت زندگی شماست تصمیم با شماست‌..‌

دقیقا دختر منم ولی منم توان بزرگ کردن ی بچه رو ندارم ینی عصابشو ندارم جدا از بحث شرایط مالی

حوصله زیاد میخاد ولی وقتی بزرگ شن دور هم باشن پشت هم باشن ب نظرم خوبه

منم همین فکرا رو میکنم ولی روزی رو خدا میده مثلا پدرشوهرم برا شوهرم از لحاظ مالی نمیتونست خونه بخره ولی خدا خودش جور کرد برامون

کدوم شهری

سوال های مرتبط

مامان حلماسادات🌱 مامان حلماسادات🌱 ۲ سالگی
من همیشه خانواده بزرگ دوست داشتم 😉😍
اما حالا بعد از گذرون یه دوره بارداری و نگهداری نوزاد و ...حس میکنم مادری برای تعداد زیاد بچه در توانم نیس😶 اما خب یدونه بچه هم نه برای دخترم خوبه نه خودمون دوست داریم 😁
این روزا دارم فکر میکنم چه مدل آمادگی هایی واسه بچه بعدی لازمه؟
💢از نظر خودم آمادگی اقتصادی مهمه ☝️
این که میگن بچه روزی خودشو میاره یا بچه ها برکت میدن به زندگی رو کاملا قبول دارم اما درصورتی که حداقل های یه زندگی نرمال مثل خونه ، درآمد کافی و یه وسیله نقلیه معمولی رو داشته باشیم😊
💢علاوه براون آمادگی روحی هم خیلی مهمه👌
من توی دوستام مادرایی هستن که بعد از یکسال و خورده ای از زایمان هنوز با افسردگی دست و پنجه نرم میکنن یا حال رابطه شون با همسرشون اصلا خوب نیست که خب اینا چالش های بزرگیه
💢آمادگی روحی بچه اول هم مهمه🥰
من دخترم اصلا حسود نیست و عاشق بچه های کوچیکه بارها با گریه میخواسته نوزادهای دوست و فامیل رو بیاریم خونه😅😅 ولی بچه هایی رو دیدم که خیلی رو بچه های دیگه و اینکه مادرشون به اونا توجه کنه حساس هستن خوب این حالت پذیرش بچه دوم براشون سخت تره
💢آمادگی بدن مادر هم مهمه مثلا از نظر کمبود ویتامین ها ، تیروئید و چکاب ماهیانه پیش دکتر زنان ، دندونپزشکی همه باید بررسی بشه

حالا شما بگید بنظرتون چه مدل آمادگی هایی واسه بچه بعدی لازمه؟
شما چه کارایی کردید؟