دیوونه شدم امشب
خونه بابام اینا دعوت بودیم بعد خانواده دایی هم بودن از اول شب شروع کردن به نصیحت و به اشتراک گذاشتن تجربیات گهربارشون
نه یکبار نه دوبار ده بار میگن چرا بادی کردی تن بچه و این لباسا بچه رو اذیت میکنه و و نمیدونم بچه دوست نداره این لباسها رو حالا هرچی من میگم من سه ماهه دارم تنش میکنم هیچ ناراحتی نداره گریش بخاطر اینه که خوابشه باز حرف خودشونو میزنن انگار عالم عقلن بعدشم میگن بچه ما اینجور بود اون جور بود از این لباسا تنش میکردیم جیغ میزد و گریه میکرد از اونطرف با قطره چکان شیر خشک بهش دادم برگشته میگه چرا با شیشه نمیدی اینجوری بچه وزن نمیگیره بچه اذیت میشه آخه چه فرقی داره ۳۰ تا میخوره با شیشه بخوره یا قطره چکان که وزن کمتر بگیره از اونور میگه یعنی هنوز شیر کم میاری خب چرا کم میخوری
حالا موندم مامانم و زنداییم ناراحتم شده باشن ولی بخدا دیگه نمیدونم چی بگم دیگه واقعا طاقت نداشتم سکوت کنم با این حالم آروم صحبت کردم ولی چون باهاشون مخالفت کردم الان میگم ناراحت شدن ولی بخدا اینقد گیر دادن داشت از سرم دود بلند میشد
به نظرتون چیکار کنم با همچین آدمایی🥴😩

اینم گذاشتم

من گذاشتم پروفایل

دوری فقط دوری

خب ناراحت بشن آب میخورن ، اینم خودخوری داره خواهر من بخاطر عقل کلی بقیه اعصابتو خورد میکنیو شیرت رو تلخ میکنی.

وای متنفرم وقتی یه لباسی تن دخترم میکنن هنوز از راه نرسیده میگن وااایییی بچه گرمشه اذیته.در صورتی که کاملا آزاده لباس ملیله دوزی ک تنش نکردم..

حالا مال من دیشب میگه چرا لاغر شده، از اون ور میگه وای رو زبون بچه سفیدک برفکه اونم کی پدرشوهر😑😑😠

حالا باز خوبه خانواده داییت بودن. من خانواده شوهرم این طورن منم میگم درسته درسته کار خودمو میکنم.حوصله اینکه وایستم جوابی بدم ندارم